tag:blogger.com,1999:blog-10370245787968202912024-03-05T06:01:12.580+01:00Jantjes VerslagjesJanhttp://www.blogger.com/profile/16108257591558815993noreply@blogger.comBlogger35125tag:blogger.com,1999:blog-1037024578796820291.post-39966575424371953202010-03-10T22:15:00.003+01:002010-03-10T23:02:34.763+01:00Winterduathlon-doop<div align="justify">De coach had een trainingsdsag gepland met daarin een winterduathlon georganiseerd door zijn studenten in Geraardsbergen. </div><div align="justify"> </div><div align="justify"></div><div align="justify">Vorige zaterdag zakte ik dan ook af naar het provinciaal domein de Gavers voor mijn doop in deze sport. Ik was al vroeg daar en waagde met mijn loopschoentjes op de klikpedaaltjes op het fietsparcours. Een niet zo wijze keuze en bij een steile afdaling schoot ik van mijn pedaal en kwam mijn gevoelige scheenbeen onzacht in aanraking met mijn pedaal. Een pijnlijke affaire.</div><div align="justify"> </div><div align="justify"></div><div align="justify">Wat later parcoursverkenning in groep met enkele nog onbekende atleten van de coach, al bleven die niet zo lang onbekend. Het fietsparcours van 21km had als hoogtepunten een vettig begin (wat fietsen eigenlijk niet mogelijk maakte), een zware ploegstrook, wat dolomietpaden vol in de wind en heel wat technische draai en keer stroken tussen de bomen. De discussie over de bandenspanning kwam dan ook naar boven. Het 3.8km loopparcours was vlak op de dolomietenpadjes rond de grote waterpartij.</div><div align="justify"> </div><div align="justify"></div><div align="justify">Start om 10.30. In de loopronden bleef ik iets of wat in het spoor van Jan Syryn en kreeg ik het gezelschap van de coach. Samen kwamen we aan in de wisselzone. Ik startte de fietstocht in het spoor van Jan Syryn. Als ervaren mountainbiker was het mijn eerste doel om in zijn spoor te blijven. Spijtig genoeg had hij de durf om op een smal strookje een tragere voorligger bij te halen. Ik bleef er achter hangen. In een poging om toch nog het gat te dichten sneed ik iets te kort langs de bomen en bleef ik met mijn stuur hangen achter zo'n natuurelement. Smak tegen de grond.</div><div align="justify"> </div><div align="justify"></div><div align="justify">Effe bekomen en weer verder op pad. Ik kon mijn positie redelijk behouden en nog enkele voorliggers bijhalen. In het begin van de tweede ronde, op dat vettige stukje, kon ik nog eens kennismaken met de Geraardsbergse leemgrond. Naar het einde toe voelde ik wel dat mountaibiken toch een andere sport is. Het bijsturen met het achterwerk en het technische korte draaien, mijn lichaam is dat toch niet zo gewoon. </div><div align="justify"> </div><div align="justify"></div><div align="justify">Volgens de omstaanders liep ik als negende de wisselzone in, en in de afsluitende loopronde kon ik niemand meer bijhalen, maar werd ik ook niet meer bijgehaald (allee, alleen een lid van een duo haalde mij nog bij, maja die man moest enkel maar wat lopen). Het tempo lag ook wel iets lager als de openingsronden. Als negende dus over de meet, al heb ik nog geen officiële uitslag.</div><div align="justify"> </div><div align="justify"></div><div align="justify">Na het uitlopen, het fiets afspuiten, het prijzenpakket afhalen en het middageten, was er nog een plonsje voorzien onder het toeziend oog van de coach. Een mooie leuke trainingsdag. </div>Janhttp://www.blogger.com/profile/16108257591558815993noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1037024578796820291.post-31280452225145141332010-03-10T21:44:00.006+01:002010-03-10T22:15:26.056+01:00Run & Bike des Rameurs<div align="justify">We blinken weer uit in het kort na de wedstrijd bloggen. Bij deze een inhaalbeweging.<br /><br />26 Februari stond er de Run & Bike van Neder-over-Heenbeek, klaarblijkelijk ook het Belgisch kampioenschap in deze discipline. Samen met Hetric-partner Paul stonden we aan de start. We mochten eerst elk een rondje van 750m al lopend afwerken. Op zich gewoon een bergje op en dan weer datzelfde bergje af.<br /><br />Ik mocht de spits afbijten en na een pittig begin mocht ik even recupereren om dan samen met de fiets en met Paul op weg te kunnen voor de 14km over een glooiend gebeuren. Al snel bleek dat Paul niet zijn beste mountainbikebenen had meegenomen. We opteerden er dan ook voor om de zwaardere mountainbike stukken aan mij toe te bedelen en deze bergaf dienden voor Paul om van zijn loopinspanning te bekomen. Er was weinig asfalt in het parcours en sommige stukken lagen er spekglad bij door het dunnen laagje slijk op een bevroren ondergrond. Rechthouden was daar voor zowel loper als fietser de boodschap. <img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5447115327918673650" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 212px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicUOaMsdW1NRD4i1LsIrsYrPc5adjMr8vilTeip4iMM7AUdlFdXUrh9586X4FVHc7289D2GQGtlduCtjwBipE60M84RkpmO2GekZkGTf6Zgw3L-L1lm3HOhPXNV0ghtLK-ToiprWvRAXA/s320/Rameurs2010_2.JPG" border="0" />Zoals wel meer in zo'n wedstrijden lagen de posities redelijk snel in plooi, toch werden we nog bijgehaald door een duo maar haalden we zelf nog in het spoor van een voorliggend duo. Met drie teams gingen we samen de laatste 2 km in. Spijtig genoeg zaten de mountainbikers op het smalle padje bergop vast achter de traagste mountainbiker van de drie en moesten ook de lopers wachten (10m regel). Het moest dus allemaal gebeuren in de laatste lange afdaling naar de finish. Als laatste van de drie teams rolden we naar beneden. In de laatste 400m lagen we in het spoor van de voorliggers en gingen we erover. We gingen erover, hadden 20m voorsprong, maar de tegenstanders gaven zich nog niet gewonnen. Het werd nog een pittige sprint die we nipt wonnen. Klaarblijkelijk had ik nog voldoende poeier in de benen om toch nog dat ene plaatjse op te schuiven.<br /><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5447115744246330914" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 212px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIctcxQZjDeTo_78HyOFvDnB1MOD6z7RZD7qbBgvKdgHGK-2rLmelP2ouG5nf5ukEICBy99CH3a0mbcFfD2pLUOi76AiEu5FMOxjzcEZODUEEQbj3omX-PSkclE50RcRKCEpzELvKm8ps/s320/Rameurs2010_1.JPG" border="0" /> Uiteindelijk werden we 16de, vijftiende male-male duo. Een gemengd duo werd 6de, een gemengd duo met Hetric-boy Frank en gelegenheids Hawi-partner Stefanie Adam. Als natura prijs kregen we een schitterende finishers T-shirt van de Marathon van Antwerpen 2009. Bij deze heb die dus ook op mijn palmares staan. </div>Janhttp://www.blogger.com/profile/16108257591558815993noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1037024578796820291.post-31375186774719872792010-03-01T21:45:00.007+01:002010-03-03T09:31:15.780+01:00Love run and bikeVooralleer door te stomen naar de wedstrijd van vorig weekend, nog even terugblikken op de wedstrijd op 13 februari. De 'Love Run en Bike' naar aanleiding van Valentijn stond op het menu op het strand van Duinbergen/Knokke. Daar ik met mijn ouders, broer en respectievelijke vrouwen toch op weekend waren aan zee, leek het me wel een leuk idee om samen met mijn broer aan de wedstrijd deel te nemen.<br /><div align="justify"><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjj9D3jHmigckcDYF-y2NM5imBBseTcmEGHxKl06QLhPj2ehQl5jy9YigTtJGz6SGUVHxGRuI0D0rjAvCxb5tEhX3UCiK6Uz12nx1TishE_hIInUT-Jyo3QqO2urO9UvD91dt1j_sWBNOU/s1600-h/8R4T3080.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5443776103360470562" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 213px; CURSOR: hand; HEIGHT: 320px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjj9D3jHmigckcDYF-y2NM5imBBseTcmEGHxKl06QLhPj2ehQl5jy9YigTtJGz6SGUVHxGRuI0D0rjAvCxb5tEhX3UCiK6Uz12nx1TishE_hIInUT-Jyo3QqO2urO9UvD91dt1j_sWBNOU/s320/8R4T3080.jpg" border="0" /></a>Het was een echte recreatieve wedstrijd, met zelfs een extra proef tijdensde wedstrijd. Bovendien waren de regels niet zo strikt, maar werden we wel verplicht om beiden een helm te dragen. Naar aanleiding van de 60ste verjaardag van ons vader hadden we ook een gepaste t-shirt aangetrokken.</div><br /><div align="justify">Om 10u, groepsstart in de smeltsneeuw. Jesse startend al lopend, niet geheel wetend welke richting hij uitmoest en ik met de fiets. Het natte zand reed zwaar, zwaarder dan ik had gedacht. We wisselden goed af en zoals bij steeds lagen de posities nog voor halverwege al redelijk vast. Wijzelf lagen in strijd met een andere male-male duo dat een geheel andere techniek toepaste. Terwijl wij mooi samenbleven, kozen zij ervoor om als fietser ver voortuit te rijden, aldaar de fiets te laten liggen en het op een lopen te zetten. De loper zou dan wel in de achtergrond de fiets oppikken en naar en dan weer voorbij de ex-fietser fietsen.</div><br /><div align="justify">Op het verste punt was er een extra proef. 50m met mijn rechterbeen en broers linkerbeen aan elkaar verbonden rondhuppelen. Ging ons goed af, tis niet voor niets dat we broers zijn. Terugweg was windmee en we konden onze naaste concurrenten een stapje voorblijven. Het begon wel harder te sneeuwen, maar we gingen er enkel harder van lopen. Twee kilometer voor het einde lagen we nog voor, maar een slechte keuze, wat ons te lang in het mul zand liet lopen, gaf onze bonus weg. We liepen de laatste 2km naar de finish waar ouders en vrouwtjes ons stonden op te wachten nog goed door, maar we konden ze niet meer bijhalen. </div><br /><div align="justify">We vervolledigden de 14km (jaja valentijn is de 14de) in een kleine 59min, goed voor een negende plaats overall en vijfde bij de male-male duo's. Met alle respect voor de toch niet zo vaak sportende broer. Het zit hem gewoon in de genen, al dat trainen is mss toch niet zo nodig. </div><br /><p align="center"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_jw8uWcDvGu2viQIsBAyjF1wy0t7QF_E2Dzk2vV8s6SLBxpQhnw1VLl479tqdgzycZssON0TIS17BBUxZqLXt60YDd29TJE2ZCu6I1zp20_FheaIWp8uBE7uhMULypJQRv_068HZUzcY/s1600-h/2010lbr27.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5444321518471005618" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 214px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_jw8uWcDvGu2viQIsBAyjF1wy0t7QF_E2Dzk2vV8s6SLBxpQhnw1VLl479tqdgzycZssON0TIS17BBUxZqLXt60YDd29TJE2ZCu6I1zp20_FheaIWp8uBE7uhMULypJQRv_068HZUzcY/s320/2010lbr27.jpg" border="0" /></a></p><div><br /></div><br /><p align="center"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVxpXy-tmufSrttzLmvfhvRv4_fGXnHwCpEaG1esPVly18xzq6HlF4Zd3CVkXDVWPZ0icSgjQsKRXqKDKStrddnq8IYBiHiUKUeVXNb6WQLtLA-fyWMz64DQLrq0ZLs8dIw2aQwWVt4qE/s1600-h/8R4T3081.jpg"></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijQmOuofDFMkpkbnGP5hHM1qyIxfudhKuDrLay62NQ1QHCRO9Ke_bnBn6At8avw2hhSg5MwOTM-M6MhnTFcn7juwvaw8EQAaYevXLq_dkCwuxIr1ZveEoeukeD6oJewA3EM5B2xs1EUNA/s1600-h/8R4T3082.jpg"></a></p><br /><p align="center"></p>Janhttp://www.blogger.com/profile/16108257591558815993noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1037024578796820291.post-30511922945237903692010-02-09T20:15:00.003+01:002010-02-09T20:42:48.697+01:00Hivernales<div align="justify">De hivernals de boisfort, een loopje van 19.2km in het heuvelachtige woud rond Brussel. De test volgens de coach. De test om te zien hoever je staat in de voorbereiding en of het nog goed zou komen tegen dat de eerste echte matchen er zijn.</div><div align="justify"></div><p align="justify">Een kleine 1800 deelnemers gemeenschappelijk aan de startlijn voor de 10 of de 19.2km. Ik stond ter hoogte van het verkeerslicht op ik weet niet de hoeveelste rij. De eerste twee km waren doorheen het centrum van het stratplaatsje om daarna met een stevige klim het woud in te trekken. De eerste kilometers waren er om op een goed tempo voorliggers bij te halen. Al verhinderde een korte veterbind actie mij even in deze onderneming. Vooral bergop kon ik gebruik maken van mijn lichtgewicht, maar bergaf had ik dat eigenlijk weer tegen. </p><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5436331049668104962" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 301px; CURSOR: hand; HEIGHT: 320px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxiILxMNY6TpuYFFjorvwLHXBT-hP7_T2YRPIRQ3A_W48rjIklH-eudOvRMHSQFIJ-kE1YJrxcvFmqJfa1X1fm7qUvttXig2uppIR4FHKpeGY5YRHhnxqdAIoyJvsnD_8fB-IGIyBwfW8/s320/hivernales.jpg" border="0" /> <div align="justify">Rond het vijfde kilometerpunt lag de koers zowat in zijn plooi. Ik bleef wat hangen in een groepje waar ik bergop wat afstand van nam, maar bergaf weer mijn voorsprong kwijtspeelde. Onderweg was er iemand aan het tellen en die riep dat ik 51ste lag, achteraf bleek dat geheel niet te kloppen, desondanks geloofde ik deze goedheilige man en maakte er mijn doel van om top 50 te blijven lopen. </div><br /><br /><div align="justify">Rond kilometerpaal 16 kreeg ik mijn dipje (misschien had ik de avond ervoor net wat teveel tiramisu gegeten), ik kon dus mijn tempo niet goed onderhouden, laat staan opdrijven en verschillende enkelingen haalden mij terug bij. Vanwege de laatste km bergaf was speelde ol nog wat plaatsen kwijt. Met een tijd van 1u 18min 30sec eindigde ik als 103de. Een gemiddelde van rond de 15 op zo'n heuvelachtig parcours, ik was tevreden.</div><br /><br /><div align="justify">Of dit voldoende was om aan de eisen van de coach te voldoen is nog niet geheel duidelijk, al heb ik er wel een goed gevoel over. De voorbije weken moest ik steeds wat oppassen met mijn scheenbenen en bijgevolg de looptrainingen voorzichtig aanpakken. Om dan toch nog een deftig tempo te kunnen afleggen stelde mij gerust.</div><br /><br /><div align="justify">Nog even een voetnoot. Ook Frank deed weer eens mee, met wederom een sterke prestatie met een zesde plek. Teamgenoten en carpoolfriends Victor en Dave liepen deels een gezamelijke en deels een eigen race met een eindtijd rond de 1u30.</div>Janhttp://www.blogger.com/profile/16108257591558815993noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1037024578796820291.post-12186850232480591542010-01-25T21:43:00.004+01:002010-01-25T22:12:39.310+01:00Run&Bike Mazy<div align="justify">Een nieuw jaar, een nieuwe coach en andere wetten. Als trainingsarbeid stond de run en bike van Mazy, ergens tussen Tienen en Namen op het programma. 18.2km die je in duo aflegt, iemand op de mountainbike, iemand al lopend en je mag onderweg zoveel wisselen van functie als je wil.<br /></div><div align="justify"></div><div align="justify"><br /></div><div align="justify">Met vijf pupullen van coach Helin en mister Loic himself stonden we aan de start in drie duo's. Ik volgde een team met Paul. Hij mocht de eerste 600m al lopend afleggen om zo een eerste schifting te maken en daarna konden we samen op pad. </div><div align="justify"></div><div align="justify"><br /></div><div align="justify">Wisselen van functie was niet onze sterkste kant. Logisch ook omdat je dat toch een beetje op elkaar moet afstellen. Sommige wissels gingen vlot ander iets minder. Na goed 2km was de schifting al vrij duidelijk. Een acht tal groepen waren er vandoor, gevolgd door drie duo's die in elkaars buurt lagen. Wij waren een van die drie en in eerste instantie de laatste van die drie. Paul en ik kozen voor de langere aflossingsbeurten en vooral op de zwaardere stukken bergop (al dan niet in de modder) kwamen we dichterbij. Ondertussen was ons mountainbike zadel al serieus gezakt wat het fietsen toch niet zo ideaal maakte. Desondanks lagen we voorbij halfweg lagen we zeer dicht bij elkaar. We besloten om effe door te trekken en ervan weg te rijden. We hadden een klein gaatje, maar den deze zag het pijlje op de grond niet en miste dus een afslag in het smal padje links. Weg voorsprong en terug als laatste van de drie duo's aangesloten. </div><div align="justify"><br /></div><div align="justify"></div><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5430787555222866530" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 241px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPdfP_s9dAdlKf9Rdj69lzMs4JdoOIbTBhkCV2cUwS6UwxLM5421UN847KWF7bEQZS8Zkjd5iQT7FmrwnjY0klq1WixWkPPQWvGKiogn-5pAgg0_R1QRsELy8QaHRcPxuRz3BSo3qpA0Y/s320/Run&Bike_Mazy.bmp" border="0" /> Terug achtervolgen maar bij de een van de volgende wissels verloor de fiets zijn evenwicht en trapte ik met mijn voet in het voorwiel. Fiets onderuit, ketting eraf en zadel scheef. Hierdoor verloren we geheel de voeling met de rest en werd het wel zeer moeilijk om nog negende te worden. Uit de achtergrond kwam nog een gemengd duo sterk opzetten, maar dat konden we nog afhouden.<br /><br /><br />Uiteindleijk elfde dus, met 1u07 over de 18.2km. Een leuke evraring zo'n run&bike, dus zeker voor herhaling vatbaar. Samen met Paul vormdem we een goed duo, en met vlottere wissels en duidelijkere bewegwijzering had er mss wel meer ingezeten. Coach en Frank Sleutel, beter gekend als Team Hawi werden vijfde en het andere helin-team werd 14de.<br /><br /><br />Groeten<br />JanJanhttp://www.blogger.com/profile/16108257591558815993noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1037024578796820291.post-11640469343923189512009-10-14T21:25:00.008+02:002009-10-15T09:26:18.803+02:00Barcelona<div align="justify">Hier zit ik dan, anderhalve week na mijn eerste volledige triatlon, mijn dochter slapend in haar wieg, mijn vrouw op vergadering en de voetbal (jawel voetbal) op de buis. Ideaal dus om een verslag van de wedstrijd te posten.<br /><div><div><br /><div align="justify">Na de goede prestatie in Stein werd er dan toch nog geopteerd om dit jaar een hele triatlon af te werken. De challenge van Barcelona-Maresme moest het worden.</div><br /><div align="justify">Voor de wedstrijd niet teveel zenuwen. Ik had gedaan wat ik moest doen en stond met vertrouwen op het strand te wachten voor de start. De dagen ervoor nog 2 keertjes in open zee gaan zwemmen en een klein anderhalf uurtje het fietsparcours gaan verkennen. Voor de rest rusten en veel eten. Als race-ontbijt mij niet gewaagd aan exotismen maar gewoon wit brood met confituur en een banaan of twee.</div><br /><div align="justify"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj19CvjjpZn6n9YwHKJrufq8QMuHV8snlG_ZzWllgnmy3v1j0OACLboYtFmdFoDSJnQ9dXKhhXsbHraq3dr8yqR4t8R-vnlo9biVf7JBf6kCy5TiwxxTJt2rRHOZoD5JhDbxZAQ2DJpUzA/s1600-h/mapaswim.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5392539383296711666" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 188px; CURSOR: hand; HEIGHT: 172px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj19CvjjpZn6n9YwHKJrufq8QMuHV8snlG_ZzWllgnmy3v1j0OACLboYtFmdFoDSJnQ9dXKhhXsbHraq3dr8yqR4t8R-vnlo9biVf7JBf6kCy5TiwxxTJt2rRHOZoD5JhDbxZAQ2DJpUzA/s320/mapaswim.jpg" border="0" /></a>De start was in waves en ik startte samen met den Benny in wave 7. Hoorngeschal om 8u10 in een wave van exact 216 man. Het zwemmen bestond uit 1 grote lus parallel met de kustlijn. Op een bepaald moment kreeg ik tegenliggers (zwemmers uit voor mij gestarte waves). Ik was dus wel wat afgedreven van de ideale lijn, of beter gezegd mijn voorganger, in wiens voeten ik trachtte te zwemmen, had wat last van een minder oriëntatiegevoel. Zwemtijd 1u 03. Niet fantastisch snel, maar op zich ook niet slecht. </div><br /><br /><div align="justify"></div><div align="justify"></div><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5392547420969931938" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 214px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHGjrEOL99NDsq27Ejkz1VQoOjAmG5cab2LZbX9YCjItHmLnZ7GmPx45Ow4xWF36rqvENx5TX0sAbFPnKbHUJBPo9da1nXxT7GP2-Ma4kjien_gD12AqftkQImx73cGqxMD2rmFO-iLZ0/s320/20x30-CBBY0688.jpeg" border="0" /> <div align="justify">Na een vlotte wissel, groet aan filmende vrouw, lachende dochter en meegereisde schoonmoeder de fiets op voor twee lussen van 66km, eentje van 45 km en nog een aan en af-loopstrookje. In het begin en op het einde van de lus was het een klein klein beetje heuvelachtig, de rest was biljartvlak. Mijn eigen tempo beginnen rijden, steeds onder hartslag 160. Ik haalde de ene na de andere bij en voor zover ze konden kropen ze in mijn wiel. Eerste ronde 38.5 gemiddeld. Op het einde van ronde 1 heb mij af en toe laten uitzakken, maar op die momenten zakte het tempo serieus. Met Franks koerstactiek in gedachte, mij van de rest niets aangetrokken en verder op kop gereden. <img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5392547099000867314" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 213px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigIkuwpl9S5hxkRremEGIwe_hXuAxlM4Jv6E7-dOzQZZ6GcZ2MPALf8azxZUUQE7_yO1ocS_GU5O-QUyqeVKsShhsv9J3jz9eK4sU6mZjnaVTCydmUZ-QzOMDGhZoi2OqvIFih0AVANqI/s320/20x30-CBBG2887.jpeg" border="0" /></div>Spijtig genoeg deed in ronde twee deed mijn blaas wat moeilijk. Daar ik niet machtig ben het ledigen en het trappen te combineren, moest ik even aan de kant. Groep weg. Door weer mijn eigen tempo te rijden kwam ik enkelingen van de groep weer tegen, werd ook de restant opgeraapt en ditmaal achtergelaten. Einde van ronde drie weer een plaspauze moeten inlassen. Het fietsen ging in iets meer dan 5u, nog op schema om binnen de verhoopte 10u aan te komen. Onderweg was mijn trisuit al aardig aangedikt met zoutkorrels door het zweetverlies.<br /></div><br /><div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZubwxCJiudnmu9C78NrP8aeIng3BC9iYykHI0mgDfiHsAAhcv2W3D5ZOTkw9l3_Q7JeE5N_QYv57-ioPFB8pEWhDRxqg6AIKfTLUONHYmar_PaP1VUk0mTJcCxk1A8L7jU41DAZNtHFU/s1600-h/20x30-CBBP0290.jpeg"></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguNMBBRN4iwmXRFwPaj7kBf4wNOf4l6Ds2gUUvMMYXteoOxaLuuLSyYqRSKiT3mLyG_trqcdFcX6G1I38GCydYCSL_JX5rpN5GdIfqmckpFx5CaDiUc3klDBqAeU9fZFHFqBstu7juAxQ/s1600-h/20x30-CBBP0290.jpeg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5392547683196293058" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 214px; CURSOR: hand; HEIGHT: 320px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguNMBBRN4iwmXRFwPaj7kBf4wNOf4l6Ds2gUUvMMYXteoOxaLuuLSyYqRSKiT3mLyG_trqcdFcX6G1I38GCydYCSL_JX5rpN5GdIfqmckpFx5CaDiUc3klDBqAeU9fZFHFqBstu7juAxQ/s320/20x30-CBBP0290.jpeg" border="0" /></a>In de wisselzone stonden er maar enkele fietsen van de mannen die samen in mijn wave waren vertrokken, ik was goed bezig. In het begin ging het lopen nogal moeizaam, weer effe wennen aan die nieuwe beweging. Mijn maag schoot stilaan in een kramp en regelmatig voelde ik een spiertje hier en een spiertje daar. Lopen in de vlakke zon, met het eerste deel wind mee, de terugweg wind op. Op het verste punt hadden ze er niets leukers op gevonden om het keerpunt net achter een mooi steil stukje bergaf te leggen. Een kuitenbijtertje. De eerste twee ronden liep ik nog op het schema van zo’n 12 per uur, maar daarna was het vet van de soep. Mijn maag deed al serieus zeer en begon ik ook krampen te krijgen in kuiten en bovenbenen. Even stoppen om te stretchen en verder, tellend van 1 tot 10 om me in mijn ritme te houden, maar veel hielp het niet meer. De krampen werden heviger en heviger en het fut was eruit, ik kon niet echt bijtanken. Het werd lopen, stappen, lopen, stappen. Je forceren om tot aan de volgende drankpost te blijven lopen, om tot aan de volgende kilometeraanduiding te lopen. Desondanks toch de rit kunnen uitdoen, niet onder de 10u, maar op 10u42, 320ste over all en 22ste in mijn categorie. </div><br /><div>Aan de meet liet de dokter mij nog passeren, maar na even trachten te bekomen op een stoeltje, dan toch maar onder begeleiding naar de medische tent gesjoffeld. Ik voelde me draaierig en een beetje van de wereld. Twee infusen met zoutoplossing kreeg ik, en ook overgeefbeurt viel me ten dele. Stukjes van energy bars van tijdens het fietsen zaten er nog tussen, wat er op wees dat mijn energietoevoer niet geheel was gegaan zoals het moest. Gelukkig was den Benny er om mij warm te vrijven en mij zo van mijn geril af te helpen, maar vooral om Caro in te lichten over de situatie en waarom het zolang duurde eer ik uit de recovery area kwam. </div><div> </div><div>Caro beleefde een echte anti-climax. Samen met Lore stond ze me op 200m van de meet op het midden van de weg te wachten om samen met mij over de meet te gaan. Ik was compleet weg en heb ze gewoonweg niet zien staan. Ze is voor mij uit de weg moeten gaan of ik liep ze omver, ik zag ze gewoon niet. Pas toen ik ze al half gepasseerd was, merkte ik ze op. Daar kwam dan nog eens het extra anderhalf uur wachten in onwetendheid bij, dit gedurende mijn opname in de ziekenboeg met niet veel informatie met op en afrijdende ambulances. Caro verdiende een aankomst onder luid applaus. Het hele jaar laat ik haar veel alleen om te gaan trainen, staat ze tijdens wedstrijden trouw te supporteren en heeft ze mij bovendien op een niet zo evidente wijze een pracht van een dochter geschonken. Ik vind het persoonlijk dan ook heel erg dat ik haar niet even heb kunnen laten meegenieten van het gejoel en geschreeuw de laatste meters voor de meet.<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEho4IKKGAkqtJ1rZxPbaCwL17yg6xAwjkhAdyJx-AfC0PNLIATQSg8iPEow0dp-e4S9E8I0zEZp0q3BOeLkxF8R8U_2WuOdtVNmGoeh6LJ-KbuoyPKNez0Jun0B1h9OW51v9voJGQjtIEI/s1600-h/20x30-CBBV1705.jpeg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5392540907798869314" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 214px; CURSOR: hand; HEIGHT: 320px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEho4IKKGAkqtJ1rZxPbaCwL17yg6xAwjkhAdyJx-AfC0PNLIATQSg8iPEow0dp-e4S9E8I0zEZp0q3BOeLkxF8R8U_2WuOdtVNmGoeh6LJ-KbuoyPKNez0Jun0B1h9OW51v9voJGQjtIEI/s320/20x30-CBBV1705.jpeg" border="0" /></a>Het probleem van deze wedstrijd was het zout en vocht verlies. Ondanks het veelvuldig drinken, teveel vocht verloren. Bovendien had ik voor de start een goede dosis imodium ingenomen, wat klaarblijkelijk naast je sluitspier ook je spijsvertering zelf stillegt (niet slim dus). Dat dan in combinatie met een misschien niet goed uitgebalanceerde inname van suikers en drank zorgde er dan ook voor dat de inname van energie niet liep zoals het hoorde. Het gevolg van krampen en geen energie meer is dan eigenlijk ook logisch.<br />Achteraf zit ik dan ook vooral met de ontgoocheling van de tegenvallende marathon van 4u30 terwijl ik op 3u40 mikte. Het voelt als zonde van al die trainingsenergie en tijd. Er zat gewoon veel meer in en met mijn beoogde tijd en in mijn ogen haalbare tijd in gedachten zou ik dan meedoen voor top 5 in mijn categorie. </div><br /><div>Qua herstel heb ik met die twee zakken vocht niet veel last gehad van mijn spieren, wel regelmatig dipjes van een lichte duizeligheid en zeer moe, maar dit is nu allemaal achter de rug dus ik ben weer compleet terug de oude.</div></div><br /></div>Janhttp://www.blogger.com/profile/16108257591558815993noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1037024578796820291.post-26341086994269513072009-06-23T17:09:00.003+02:002009-06-23T22:49:57.826+02:00Stein<div align="justify">De 3/4de van Stein, na het schrappen van Klagenfurt en later Nice, toch wel het doel van 2009. Het was frisjes en de wolken voorspelden niet veel goeds. Op tijd ter plaatse, rustig wisselzone inrichten en met de fiets naar de haven, de zwemstart. Fiets laten keuren, voor de zoveelste keer naar het toilet, wetsuit aantrekken en plaatsnemen in de startbox. Ondertussen al blauwe handen en een korte maar hevige stortbui hielp niet echt om het warm te krijgen. We zullen ons warm moeten zwemmen.<br /><br />Volgens het strikte wedstrijdschema, konden we om 8u29 het water in om ons dan naar de startlijn te begeven. Het water voelde met zijn 20 graden warm aan en ik begaf me op aanraden van de coach naar de rechterkant van de startlijn. 8u30, het startschot. De meute begon te spartellen en ik spartelde rustig mee. De coach had gelijk. Aan de rechterkant starten leverde mij niet teveel geduw en getrek op. Enkel rond de boeien van de zwemlus was het logischerwijze wel weer dat gewriemel. Na ronde 1 (1500m), mochten we even het water uit om te laten registreren dat we echt wel die ronde hadden afgelegd. Ronde twee ging wat trager, maar met een behoorlijke tijd van bijna 47 minuten kwam ik als 37ste uit het water.<br />De eerste Jansfans waren ondertussen gearriveerd en stonden me op te wachten aan de wisselzone. In de wissel snelde ik Paul voorbij, maar ik wist dat ik hem snel zou terug zien. En jawel, bij de eerste deftige strook bergop hoorde ik zijn typisch gefluit in de achtergrond.<br /><br />Het fietsen bestond uit vier ronden, met per twee stevige klimmen en een bergop op kinderkopjes (110km). Tussenin lekkere stukken vals plat maar ook drie snelle afdalingen. Ondertussen was het weer en harder aan het regenen, zodat het water over de weg stoomde en diepe plassen ontstonden. Dat in combinatie met profielloze bandjes maakte het vooral bergaf goed oppassen en slipte het achterwiel bergop soms weg. Paul en ik ontwikkelde terwijl een goed tempo en door het selectieve parcours haalden we samen de ene na de andere in en bleven we steeds met z’n tweetjes over. Enkel Frank zoefde ons voorbij.<br /><br />Halverwege ronde twee sloeg het noodlot toe. Paul zijn achterwiel zwiepte weg bij het remmen voor een scherpe bocht. Achterwiel paraplu, met andere woorden game over. Ik zette mijn fietsproef alleen verder en kon de rondetijden vrij constant houden. Aan het einde van de rit begon mijn onderrug wat op te spelen, maar ik slaagde er toch in om met een gemiddelde net onder 35 als 14de de wisselzone binnen te rijden. Een onverwacht resultaat.<br /><br />Ondertussen werd de horde Jansfans groter en ook de zon kwam er door. Bij de eerste loopmeters bergop vloekte ik nog: “Dit is echt wel de laatste keer, zot dat ge zijt. No way dat ik volgend jaar Lanzarote of nen volledigen doe!” Desondanks had ik nog wel een goed ritme te pakken. Door mijn positie redelijk vanvoor in de wedstrijd was het wel even wennen om zowel voor als achter mij geen atleet te zien. Deed ik eigenlijk wel mee in een wedstrijd?<br /><br />Vanaf ronde twee werd ik op de hoogte gebracht dat ik volgens mediawatcher en thuisblijver Caro 16de lag. Dit tesamen met meer richtpunten was er motivatie genoeg om ervoor te blijven gaan. Spijtig genoeg was einde ronde drie de immodium van ’s morgens uitgewerkt, en heb ik buurtbewoners nog net op tijd kunnen overtuigen om hun toilet te mogen gebruiken. Hierdoor was ik enkele minuten kwijt, maar was vooral mijn ritme gebroken. Uiteindelijk verloor ik in de loopproef 5 plaatsen, wat ten opzichte van vorige wedstrijden een hele vooruitgang was. Als 21ste rolde ik over de meet, zonder darm-incident had er misschien een top 20 plek ingezeten.<br /><br />De eindtijd was 6u 23, ver onder het vooropgestelde doel van onder de 7u te eindigen. Het zwemmen was goed, het fietsen het sterkste onderdeel en het lopen was met zen 12.8 per uur gemiddeld over 30 km onverwacht snel op zo’n zwaar geaccidenteerd parcours.<br /><br />En nu, nu even recupereren, de stijfheid laten wegtrekken en uitkijken naar het grootste event van het jaar, de geboorte van mijn zoon….. of dochter.<br /></div>Janhttp://www.blogger.com/profile/16108257591558815993noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-1037024578796820291.post-46186851088481360972009-06-05T09:52:00.003+02:002009-06-08T11:42:02.576+02:00VotingMet de verkiezingen van 07 juni in het achterhoofd, heb ik een stemmings-vakje toegevoegd. Moet ik meedoen aan de IM van Lanzarote 2010?<br /><br />Er zijn pro en con's.<br /><br />Enkele pro's:<br />"Misschien doe je er maar ene in je leven, dan doe je best ineens de zwaarste"<br />"Je bent al jaar na jaar aan het opbouwen, het zou zonde zijn om dat nu te laten schieten"<br />"De kleine zal nog klein zijn, dus nu kan je nog veel gaan trainen, eenmaal ze ouder worden...."<br />"Misschien doen er enkele van de club mee, altijd leuker dan alleen"<br /><br />En wat con's:<br />"Deze winter was het motivationeel al wat moeilijk, wat zal dat volgend jaar geven"<br />"Tegen dan is het spruitje een half jaar en vraagt die veel aandacht"<br />"Lanzarote, die hitte, de wind, zo'n eiland... kies toch enen dichterbij"<br /><br />(indien onder voorwaarde dat... gelieve in een reactie de voorwaarde te vermelden, zo kan ik er rekening mee houden)Janhttp://www.blogger.com/profile/16108257591558815993noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1037024578796820291.post-85427042004015185922009-05-18T07:48:00.008+02:002009-05-18T08:56:46.570+02:00Hometown Leuven<div align="justify">Na Geel vorige week, was nu de tijd rijp voor de eerste halve van het seizoen, de halve van Leuven. Het weer zat al direct mee, frisjes, regen en veel wind, dat beloofd.<br /><br />De zwem vond plaats in de plas van Rotselaar. Na lang in de koude te moeten wachten (start werd uitgesteld met 15 min), konden we er toch aan beginnen. Het was een vliegende start, en ik lag dan ook al mijn armen te vermoeien terwijl de rest nog rustig naast mij liep. Ik dus weer rechtop om 5m verder te lopen en terug het sop in te duiken. Was het door de koude, ik weet het niet, maar het zwemmen liep voor geen meter. Ik startte naast Paul, maar moest hem al snel laten gaan en ook bij andere voeten kon ik maar moeilijk aanpikken. De ademhaling verliep stroef, pijnlijke schouders en bijgevolg een nog stroevere zwemstijl. De 2500m bestond uit een aanloopstrook en twee ronden rond de boeien. Of ik veel ben afgeweken van mijn lijn weet ik niet, maar allesinds herkende ik in de laatste honderden meters de Adidas badmuts met witte bril van de heer de Groof. Ik moet toegeven, een extra motivatie om het tempo trachten te verhogen en voor mijn teammate uit het water te komen.<br /></div><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5337053261791495538" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 241px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSQHUvAZT9Z4OrEV5IwgvDxaO3k_XDCbRf1j4VhhzcXpvwZCqrm8DEG0fdIUGFx9fRc_juLf2u5JAsaw3Cgkbciwa4JrC7kdVgS5wMk1uXRSt1aRuHbn97rWNDHnIioMQ2DqJLHgnSZXc/s320/009_Leuven2009.jpg" border="0" /> <p align="justify">Na een kleine 38min en als 64ste bereikte ik de oever. Na een redelijke wissel konden we starten met het fietsen.<br /><br />Zoals steeds verliepen de eerste kilometers niet vanzelf, even recuperen van het zwemmen, wat eten en zoeken naar het goede tempo. Na een 8-9km, kwam Frank voorbijgeschoven. De trainer had aangegeven om hem indien mogelijk te volgen, maar daarvoor had ik op dat moment de kracht niet. Er had zich ondertussen al een groepje gevormd en Paul, het nummer 56 en ik reden afwisselend wat kilometers op kop zodat we onze groep lieten aandikken met bijgehaalde voorliggers. In het begin van de laatste ronde, trok ik klaarblijkelijk iets te stevig door en op de enige puist in het parcours had ik zo'n 50m voorsprong op de groep. En dan heb je de keuze, of wachten, of doortrekken. Ik koos voor het laatste, in de veronderstelling dat ze achterin met verenigde krachten ze me wel zouden terughalen. Zeker langs het kanaal met wind op kop wist ik dat je daar als enkeling zwakker staat. Gelukkig waren er op de omloop ook reeds wat gedubbelde of tragere atleten aan het rijden, zodat ik steeds over een mikpunt kon beschikken. Ik passeerde clubgenoot Dave, en probeerde hem nog met een tikje op zijn schouder aan te porren om mee te volgen. Dave had spijtig genoeg een mindere dag.<br /><br />Ik kwam de wisselzone als 30ste binnen, met ik schat een minuutje voorsprong op de groep. Een motivationele boost, dus het lopen werd met het nodige enthousiasme aangevangen. Spijtig genoeg viel dat bij het eerste vals plat wat tegen en moest ik het tempo laten zakken. Steken in de milt, pijn aan de enkel, kramp in de kuiten en bil. Misschien toch wat teveel gegeven tijdens het fietsen?<br /><br />Het loopparcours was een bezoek aan mijn jeugd. Langs het stadspark, waar ik tijdens de lessen LO mijn eerste sprintjes trok en meestal als eerste van de klas de 'duurloopjes' aflegde; mijn eerste kot; de downtown-jack, waar ik meerdere balletjes in de pocket liet verdwijnen; het begijnhof; het Paridaens, de meisjesschool waar menig meisje mijn hartje sneller liet slaan; het Sint-Pietetscollege, waar ik de eerste 2 minder leuke jaren van mijn middelbare schooltijd beleefde; de Grote Markt; de Chaos, waar ik uren met Mr. Jones aan de toog jeneverkes heb zitten drinken; mijn basisschool, een heerlijke tijd.<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhO1ebP853byKFWc7fIvCpzYWY1c4FNHgka4dJFiaUvaczgmMQrN734H38reBILZCVf-cgMFu5R_DnYMq2KOMEuNLRgErHt4wyIgii4G4-YnS9jQIPVATuFJpoJB3XYqkWvxqFXqleULcA/s1600-h/228_Leuven2009.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5337053482094031442" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 241px; CURSOR: hand; HEIGHT: 320px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhO1ebP853byKFWc7fIvCpzYWY1c4FNHgka4dJFiaUvaczgmMQrN734H38reBILZCVf-cgMFu5R_DnYMq2KOMEuNLRgErHt4wyIgii4G4-YnS9jQIPVATuFJpoJB3XYqkWvxqFXqleULcA/s320/228_Leuven2009.jpg" border="0" /></a>Verder over de loopproef. Zoals te verwachten werd ik bijgehaald door meerdere atleten uit de achterliggende groep. En ook Paul kwam mij zo even vergezellen, ook hem moest ik laten lopen. Stilaan kwam ik door mijn dipje en kon ik de afstand op mijn voorliggers gelijk houden en later zelfs verkleinen. Af en toe schoot er wel een kramp in mijn dij of ergens anders, maar de cola deed zijn werk. Ik kon het tempo verhogen en haalde terug atleten in de mij eerder voorbij waren geschoten. De supporters op de verschillende plekken langs het parcours, deden goed hun werk en halverwege de laatste ronde zag ik in de verte sterke zwemmer en fietser Long John lopen. Sorry Johan, maar je was een goed mikpunt en op een goede kilometer van het einde kon ik hem nog bijbenen. Na de laatste keer bergop was het vooral bergaf richting finish.<br /><br />Eindtijd 4u 19min 45sec, goed voor een 45ste stek op een 315 deelnemers, en derde Hetric'er achter snelle loper Frank (9de) en Reinhout. Goed genoeg om tevreden over te zijn.<br /><br />Met veel dank aan de supporters, al dan niet met spandoek, en nu op naar de 3/4de van Stein eind juni. </p>Janhttp://www.blogger.com/profile/16108257591558815993noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1037024578796820291.post-3077229451097532292009-05-14T15:20:00.001+02:002009-05-14T15:29:16.908+02:00De Kwart van GeelJawel, de kop is eraf. Het seizoen is op gang geschoten met de klassieker: de kwart van Geel. Vooraleer verslag uit te brengen van deze wedstrijd, even vermelden dat er wel wat wijzigingen zijn gemaakt in de seizoensplanning.<br /><br />Caro en ik verwachten ons eerste kindje, en onze spruit is uitgerekend voor den 10de juli. Bijgevolg werd het hoofddoel van 2009, mijn eerste Iron man, verschoven van Klagenfurt (midden juli) naar Nice (eind juni), en later helemaal afgevoerd. Het nieuwe doel wordt de drie kwart van Stein, eind Juni. Die eerste volledige zal wel een andere keer passeren. De seizoensplanning ziet er dan voorlopig ook zo uit: kwart Geel (juist geweest), halve van Leuven, drie vierde van Stein, bevalling Caro, en daarna..... daarna zien we wel. Afh. van wanneer de kleine komt, zie ik de halve van Eupen en Gérardmer nog wel zitten.<br /><br />De wedstrijd zelf dan; Het is altijd een beetje aftasten, hoe zo'n eerste match gaat verlopen. De trainer zijn richtlijnen waren duidelijk, vollenbak zwemmen, laten meedrijven in het fietsen en dan progressief lopen.<br /><br />Ik zat net in het water, lag op de tweede rij en het startschot werd al gegeven. Weinig volk om me heen en dus ook weinig getrek en geduw. Reeds snel had ik een goed tempo en na wat zoeken vond ik een goed paar voeten om te volgen. Een paar snelle voeten want in net geen 2O min over 1500m stond ik alweer op het droge. Dat had ik niet verwacht.<br /><br />Na de eerste swim-dizzynes en een stroeve wissel, de fiets op. Mij eerst, zoals opgedragen, me wat laten meedrijven. Dat ging mij daar toch iets te traag. Na een clubgenoot te hebben voorzien van extra balast (mijn drinkbus), zette ik mij op het kopje van het groepje en ben dan alleen doorgereden op zoek naar een voorligger. In de laatste ronde kwam er nog zo'n enkeling voorbij en bij hem kon ik 'aanpikken' tot aan de wisselzone.<br /><br />Wederom een trage wissel. Mijn metgezel was al lang de wisselzone uit, toen ik het op een lopen zette. Ik had snel een goed ritme, en werd niet zo catostrofaal ingehaald als andere jaren. Ik kreeg het zelfs voor mekaar om enkele voorliggers bij te halen. Doordat de veteranen voor ons waren gestart was er bovendien ook altijd een mikpunt aanwezig. Na speaker Embrechts te hebben aangepord om mijn naamsbekendheid wat te vergroten, zaten we al bijna in de laatste van drie loopronden. Halverwege deze ronde kwamen er nog twee sneller kerels voorbijschuiven. Aaanpikken was de boodschap. Eigenlijk ging dit nog vrij makkelijk, waardoor ik besef dat ik dat mss vanaf vroeger in de loopwedstrijd moet proberen. In zo'n loopproef loop ik waarschijnlijk nog teveel op reserve. Mezelf tot de grens van het doodgaan pushen is niet zo eenvoudig en dat zal nog wat leertijd vergen. Sterven in de slipstream is mentaal iets eenvoudiger. Net onder de 40 min over een kleine 10km is op zich niet slecht, maar ik weet dat ik eigenlijk fysisch beter en vooral sneller kan. Nu het koppeke nog.<br /><br />2u, 1 minuutje en 20 secondjes, dat was de eindtijd, goed voor een 46ste plek overall in een mooi deelnemersveld. Wetende dat de voorbereiding eerder in het teken stond van langere afstanden en dat eigenlijk al de drie onderdelen redelijk goed tot goed waren, geven deze me wel het nodige vertrouwen voor de komende wedstrijden.<br /><br />Greetz<br /><br />JanJanhttp://www.blogger.com/profile/16108257591558815993noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1037024578796820291.post-44741952908754801822009-01-20T15:22:00.005+01:002009-01-20T16:00:41.415+01:00ErkenningEindelijk,<br /><br />na al die jaren in het triathlon wereldje, na die deelnames aan verschillende wedstrijden, na zovele uren training word ik eindelijk in het milieu erkend. Mijn wel gekende en alom geprezen slap-handje loopstijl zal niemand meer ontgaan. Logischerwijze werd ik dan ook het uithangbord voor de drukbezette triathlon van Brugge !<br /><br />Het werd er stillekes tijd voor. Mijn debuut in dze sport, via deze wedstrijd annno 2005, werd dan ook begrijpelijkerwijze hiervoor uitgekozen.<br /><br /><a href="http://www.triathlonbrugge.be/">http://www.triathlonbrugge.be/</a><br /><br />Gegroet<br />JanJanhttp://www.blogger.com/profile/16108257591558815993noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1037024578796820291.post-61199276927291472132008-09-10T12:24:00.005+02:002008-09-10T12:43:23.247+02:00Gérardmar: 3/4de TriathlonWe hebben het even moeten laten bezinken. Even moeten bekomen en blijven stilstaan bij de gebeurtenis van voorbije zaterdag. 4 km zwemmen, 120 km fietsen en 30 km lopen tijdens acht uur gietende regen. Het vraagt wat tijd om er van te recupereren en het te verwerken. Misschien dat het neerschrijven van deze gebeurtenis therapeutisch werkt, dus vandaar volgend relaas. <div><div><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5244337757428283842" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrZxv7JZ5TR172COQz5xAR4QxyVlOOuCPcdUSvtbqSzavFiHkZkuyvnWhE7sK82YEybYcZjqRW-wXlesgCwRrArXawxLJ5cUARzrX5uUzJrb-JTp_r3Ppn3O4EuJjqwAy4V-PjP6N3ECo/s320/GetAttachment5.jpg" border="0" /> <div align="justify">Zes uur ’s morgens. Jan slaat de raad van zijn trainer in de wind en in de plaats van 10 witte boterhammen met confituur, waagt hij zich aan de alom geprezen carbo-cake met chocoladesmaak. “2 tot 3 uur voor de match een halve cake binnensteken, en ge hebt voor de rest van de dag geen honger”. De ervaringen van anderen hadden het carbo-cake-nut al bewezen, dus ik zag er geen graat in. Het regende tijdens het ‘ontbijt’, tijdens het afdalen naar de wisselzone regende het nog steeds. Evenzeer bij het ons begeven naar de start regende het nog. Het zou voor de ganse dag regenen, dan eens hard, dan amper voelbaar, maar het bleef regenen. </div><br /><div align="justify">Voor het aantrekken van de wetsuit nog even naar het toilet om de darmen te ledigen. Spijtig genoeg bleef het daar niet bij, want ook de maag wilde van deze gelegenheid profiteren om zich van zijn inhoud te ontdoen. Daar ging mijn carbo-cake, daar ging mijn ontbijt. Lichte paniek, want zonder ontbijt aan de start, hoe gaat dat aflopen?</div><br /><div align="justify"><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZFWRMo9YmVkiGroKKpZa0bY8Z9-oQVkK0wEHVZkOn7LzsCsiyOtkO_tQZcmv9vlektj1wlndF9_og-v9_ZBiNx2P7SsluohH1cAm8mKhhuReUa9CwMYiWU9dkLz3zFTI0bzOZ-3j-YlI/s1600-h/GetAttachment4.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5244337481762139074" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZFWRMo9YmVkiGroKKpZa0bY8Z9-oQVkK0wEHVZkOn7LzsCsiyOtkO_tQZcmv9vlektj1wlndF9_og-v9_ZBiNx2P7SsluohH1cAm8mKhhuReUa9CwMYiWU9dkLz3zFTI0bzOZ-3j-YlI/s320/GetAttachment4.jpg" border="0" /></a>De start. We staan met z’n vieren op de tweede rij. Dave, Johan, Paul en ik, het groentje. Allen wat gespannen voor wat komen gaat. De EK-gangers met de witte badmuts waren reeds 10 minuten vertrokken toen ook voor onze wave het startschot werd gegeven. Na het logische trek en duwwerk, kwam er meer ruimte en kon eenieder zijn tempo zwemmen. 1500m verder werden de eerste witte mutsjes al bijgehaald, en ik kon een goed tempo onderhouden om ook de rest van de zwemtrip vol te houden. Na net geen 1uur en 5 minuten, kon ik me omkleden. 3.5 minuut later, zat ik op de fiets in het spoor van Johan, die dubbel zolang had gewisseld. </div><div align="justify"> </div><div align="justify"><br />Drie toeren van 40km, met per ronde drie beklimmingen van respectievelijk 1.5km aan 6.6%, 3km aan 5.8% en 6 km aan 5.3%, goed voor zo’n 2260 hoogtemeters. Al snel werd ons de eerste helling voorgeschoteld. Mijn eigen tempo aanhouden en niet omkijken naar de rest. Verder, onderweg goed eten; sultana, energy bar, gellekes en bananen, alles wat ergens in mijn zakken stak werd verorberd. Ik haalde één voor één voorgangers bij en maar enkelen snelden van mij weg. Halverwege ronde twee speelde ik Johan kwijt, en ging ik verder op pad volgens mijn vertrouwde recept. Rustig aan de berg beginnen, naar het einde toe nog wat versnellen en bergaf goed eten en niet teveel treuzelen. Voorzichtig in de gladde bochten en het parcours op het gevoel afleggen. Op de laatste beklimming in ronde 3 zag ik Dave voor mij uitrijden. Hij ging niet zo vlot als ik gewend was, hij was gevallen in de afdaling. Zijn knie was gehavend en zijn heup en schouder hadden zijn val opgevangen. Dave zou toch doorzetten en de finish bereiken.</div><br /><div align="justify"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYYSQXD19RFJoEj6mHP3Uo4KR8W42K4z7fkYpiKpA1XiMC6i_zSJ2sw6Ca28Q1itmc-UGOKHySVnsuJgDxPBhUTqFn5jqjCl9tbzav8-8YCZVPvpRT82390OGgZ8x_6SyR7SzNcb6Ji8Y/s1600-h/16-09-04_393TJ_0963.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5244337487080150610" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYYSQXD19RFJoEj6mHP3Uo4KR8W42K4z7fkYpiKpA1XiMC6i_zSJ2sw6Ca28Q1itmc-UGOKHySVnsuJgDxPBhUTqFn5jqjCl9tbzav8-8YCZVPvpRT82390OGgZ8x_6SyR7SzNcb6Ji8Y/s320/16-09-04_393TJ_0963.jpg" border="0" /></a>In het wisselpark was het rustig, ik ontdeed mij van de overbodige kledij. Loopschoenen aan en weg ermee. Vier ronden van 7.5km, op een officieel vlak parcours, dat eigenlijk uit twee lichte hellingen bestond en hier en daar nog wat venijnige knikjes bergop. Tijdens het fietsen bergop, voelde ik al wat mijn kuiten, tijdens het lopen was dat alleen maar erger. Met pijnlijke kuiten bleven we doorgaan, uitkijkend naar de drankpost en het bekertje cola. Het ene gelleke werd na de andere ingenomen, maar desondanks werd ik bijgehaald door verschillende andere lopers. Aan hun aantal ronde-bandjes kon ik zien dat de meeste van hen gelukkig een ronde of meer achter lagen. Ik moet goed gefietst en gezwommen hebben. Ronde 1 en 2 gingen redelijk, in ronde drie begonnen mijn hamstrings ook op te spelen, maar in ronde vier gaf het vooruitzicht van de finish verlichting. Na 8u 46 seconden, kwam ik over de finish gehuppeld, 119de van al de deelnemers, 29ste van diegene in de open-wave categorie en eerste Hetric’er of GTC’er. Jawel, Herentals was Geel te snel af!</div><br /><div align="justify"><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQnJIO5ti29F-vbbYhBipdoxDRtizXDPPsjp9HgONThJ5MdHuJSurNNKCV434IEYmqHQirPR5CBl3u9XERPgUGrsaIZ3IkZawwfXqQL0lxRp4FoTU4xmxZQVe7GSEt6nXTrKXYoGtmFEM/s1600-h/GetAttachment.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5244337014891697762" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQnJIO5ti29F-vbbYhBipdoxDRtizXDPPsjp9HgONThJ5MdHuJSurNNKCV434IEYmqHQirPR5CBl3u9XERPgUGrsaIZ3IkZawwfXqQL0lxRp4FoTU4xmxZQVe7GSEt6nXTrKXYoGtmFEM/s320/GetAttachment.jpg" border="0" /></a>Voor mijn eerste lange afstander ben ik zeer tevreden van mijn prestatie, en denk ik dat ik klaar ben voor het minder zware parcours van de IronMan in Klagenfurt in Juli volgend jaar, als is het voor sommigen natuurlijk nooit goed genoeg. ….</div><br /><div align="justify">Als slot nog even een klein applausje voor de supporters. Uren hebben ze in de regen gestaan om mij, maar ook de andere Hetric’ers aan te moedigen. Soms denk ik dat supporteren meer afzien is dan deelnemen aan de wedstrijd zelf. Kou lijden, natte voeten, wachten wachten, wachten op de volgende doortocht, het is een kunst om het vol te houden. Caro, Roos, Thei en Kim, bedankt!<br /><br />Greetz<br />Jan </div></div></div>Janhttp://www.blogger.com/profile/16108257591558815993noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-1037024578796820291.post-53354177044841707882008-09-09T15:47:00.002+02:002008-09-09T15:52:56.039+02:00Triathlon Viersel<div align="justify">Daar iemand uit het verwilderde essenhout mijn wedstrijdrelaas in mail-vorm, blogwaardig vond... bij deze de korte bescrhijving van de wedstrijd in Viersel (1500m zwem, 40 fietsen, 10 lopen)<br /><br />Zwemmen ging goed, voor het eerst heb ik eens echt in iemand zijn voeten gezwommen. Bijgevolg kwam ik voor u uit het water, het was nipt, ma toch. Onderweg mijn vingers nog wel gesneden aan wat stenen langs de kant, maar met een goed gevoel kwamen we uit het water. De start van het fietsen liep daarentegen serieus tegen. Stramme, futloze bovenbenen en billen (jawel ondanks mijn frele stuctuur, beschik ik weldegelijk over billen). Heb bijna de eerste echte bocht gemist en aan de nete kwam ik in een groepje terecht. Langzamerhand werd het gevoel beter en langs het netekanaal, in de rechte lijn naar de finish heb ik er den een ruk aangegeven. Wat mannen bijgehaald en natuurljk een hele sliert in mijn gat. Heb me dan in de tweede ronde dan maar weer wat laten uitzakken. Ikke niet al de moeite doen en dan in het lopen compleet laatste eindigen.<br /><br />Op het einde van de laatste ronden nog wel naar voren gereden om bij de eersten te wisselen. (Btw, ik haat niet-stayerwedstrijden op niet selectieve parcours, ge moet u constant inhouden om niet te dicht in iemand z'n wiel te zitten, ge kunt neit het verschil maken, het is niet man tegen man, tenzij dat ge natuurlijk de rest met uw fietsen zo overklast dat ge daar neit teveel last van hebt, ik ga geen namen noemen) Dan het lopen, eerste ronde ging moeizaam, ik werd wat ingehaald maar niet zo desastreus als bv in Geel. Tweede ronde ging al vlotter, en liep iko ok een sneller tempo. In totaal zijn 10 man mij voorbijgeschoten en heb ik er zelf 4 bijgehaald. Het Skinfit pakske was mss nog het vervelenste van allemaal tijdens het lopen. Niet echt het gevoel om lekker te kunnen ademen.<br /><br />Conclusie, degelijke wedstrijd, met zowel bij het fietsen en lopen de realiteit dat ik wat tijd nodig heb om mijn ritme te vinden, wat opzich geen kwaad kan met het oog op zaterdag (Gerardmer). Op het begin na, was het fietsen geen opgave. Voor zaterdag gaan we gewoon goed op techniek letten bij het zwemmen, een lekker tempo aanhouden en bij het fietsen in het begin niet te zot doen. Bergop zal geen probleem zijn, dat ging goed de laaste weken in de ardennen, en bergaf is nu ook niet zo heel moeilijk. Bij het lopen zal het gewoon zien zijn wat het geeft. Mijn eigen ding doen, mijn tempo zoeken en als het kan de laaste ronde nog versnellen. We hebben er allesinds een goed oog op om de wedstrijd op een degelijke manier af te ronden.</div>Janhttp://www.blogger.com/profile/16108257591558815993noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1037024578796820291.post-5067217558546104052008-06-06T20:18:00.005+02:002008-06-07T13:17:38.136+02:00Leuven<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSf0TU9awvyAyOZQNvybEG5NBjuphlxK7d291ZRM5gJB2i9PExqYgr1buYDpyS7ouZmV1d9s87VmD9bwJYj2wcy_04JFrJENOYIitXD5D-PgXcfAJVHvN3Q0wzTAwd7hJw8FG9y0yrxTk/s1600-h/Triatlon_Leuven_142.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSf0TU9awvyAyOZQNvybEG5NBjuphlxK7d291ZRM5gJB2i9PExqYgr1buYDpyS7ouZmV1d9s87VmD9bwJYj2wcy_04JFrJENOYIitXD5D-PgXcfAJVHvN3Q0wzTAwd7hJw8FG9y0yrxTk/s320/Triatlon_Leuven_142.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5209096785202497538" border="0" /></a>We keren vijf dagen terug in de tijd. We zijn zondagmorgen 1 juni 2008. Ik sta op het inschrijvingspodium aan de vaartkom in Leuven. De eerste halve van het seizoen staat op het programma. 2500m zwemmen in het meer van Rotselaar, 92 km fietsen met daarin 4 keer de Keizersberg, gevolgd door 4 keer 4.5km, goed voor 18 km lopen.<br /><div style="text-align: justify;">Ik raap mijn spullen bijeen en merk dat ik mijn nummerband niet bij mij heb. Vrij cruciaal voor tijdens de wedstrijd. Ik bel wat rond, ik vraag wat rond, ik wordt bijgestaan in mijn zoektocht door Mr Badmuts Baelus, en vind uiteindelijk een vriendelijke Limburger die nog een bandje kan missen. Eerste stressmoment is voorbij.<br /><br />Voor op de zwemproef te geraken kon je de bus nemen, zelf met de auto gaan of met de fiets naar daar trekken. Frank, PdG en ik kozen voor de laatste optie. We peddelden rustig richting zwemstart, we volgden te pijltjes tot ergens in Rotselaar, ergens in de buurt van het meer, maar niet tot waar we moeten zijn. We zijn de weg kwijt. Twijfelen, stoppen, na-vragen, op goed geluk de vijver vinden. Tweede stressmoment is over.<br /><br />Wisselzone inrichten, blaas ledigen , en ik begeef me naar het strand voor de lopende start. Ik sta 3 minuten op het strand en de start wordt gegeven. De slimmerds blijven lang langs de kant lopen, ik kruip al sneller het water in en verlies zo al wat tijd op de rest.<br /><br />Na een aanloopstrook wachtten twee rechthoekige driehoekvormige lussen op ons. Langs de schuine zijde dreef ik serieus af. Dat had natuurlijk wel als voordeel dat je niet teveel last had van andere wilde zwemmers, maar meer zwemmen dan nodig is nu ook niet hetgeen je wil doen tijdens een wedstrijd. In het begin werkten mijn schouders wat tegen, maar langzamerhand vond ik een goed tempo. Ik bleef mij focussen op mijn techniek en hoofdpositie en zo bereikte ik na een 32 minuten de eerste wisselzone. Mr voorzitter, verrastte mij met zijn aanwezigheid, waardoor ik uit eerbied voor zijn routs, even op de grond ging liggen en kennismaakte met het natte gladde gras.<br /><br />Een vrij goede wissel, een onrealistisch peptalkske van Mr Dave ("De Frank is nog maar een minuutje weg, ge kunt hem nog pakken") en weg waren we voor de 92 km vlammen. Ik dacht mijn verstand te gebruiken en stak mijn eerste energybar achter de kiezen. Ondertussen haalde ik wat snellere zwemmers bij en kwam zo met een goed gevoel aan de voet van de Keizersberg. Ik pakte hem in de beugel en bereikte vlot de top. Snelle pen in disguise stond daar te gieren als een gek, demotiverend kan zoiets nooit werken. Op de zigzag-weggetjes werd ik bijgehaald door nummer 161. Hij reed net iets sneller dan ik. Ideaal om hem op reglementaire afstand te volgen. Ik gleed vlot twee ronden mee in zijn zog. Bergop was ik de meerdere, al zat het spandoek en de horde supproters daar mss ook wel voor iets tussen. Allesinds, zo kwam ik op kop en reed ik de helft van ronde drie als groepsleider. Ondertussen hadden we al heel wat renners opgeraapt en konden er nog een zevental aanpikken. In ronde vier heb ik met wat in de groep genesteld. Iets te veel klaarblijkelijk, want een schreidsrechter kwam naast me rijden met een zwarte kaart in de lucht. Stayeren was het oordeel, 300m extra lopen of anders gezegd de straflus was het verdict. Pist dat ik was, intern kokend. Mr motard bleef dan ook nog een ganse tijd langs mij rijden, zodat ik me nog meer geviseerd voelde. Collega's atleten vertrouwden me toe dat ze het ook onterecht vonden, maar buiten een iets beter gevoel schoot ik daar eigenlijk niet echt veel mee op. De laatste halve ronde was dan ook de drive wat weg. Ik loste zelfs bijna uit het groepje, terwijl ik ganse tijd makkelijk in eerste of tweede positie reed tijdens de race.<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjs_TP0WIS-Ur1220EG8bEISd3ROnyln-0nce39Q783W-HCxAgvJ_uw_x832dc7woettFLDZOaeEBahFpRttK2GSn63YAtql4cfCqAtmjAfydnzjJW0Qe16BRtg5EdZMcx5sDdE6uB7Xjk/s1600-h/Triatlon_Leuven_279.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjs_TP0WIS-Ur1220EG8bEISd3ROnyln-0nce39Q783W-HCxAgvJ_uw_x832dc7woettFLDZOaeEBahFpRttK2GSn63YAtql4cfCqAtmjAfydnzjJW0Qe16BRtg5EdZMcx5sDdE6uB7Xjk/s320/Triatlon_Leuven_279.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5209097061205909938" border="0" /></a>Lopen dan maar. Eerst die strafronde waardoor ik de voeling met de andere atleten verlies. Onwetende toeschouwers riepen me toe dat ik verkeerd aan het lopen was. Ik heb zelfs nog gehoord dat andere atleten onbewust, in het volgen van een andere zondaar, de staflus met plezier meepikten. Ondertussen was de zon er alweer wat doorgekomen en kon ik het saaie loopparcours langs de vaart verkennen. Ronde één liep redelijk, wat last van zware kuiten maar die loop je er snel uit. In tegenstelling tot andere tijden, had ik tijdens het lopen geen last van mijn maag. Lang leve Performance!!!! (ipv Maximize) Onder aanmoediging van de aanhang werd ronde na ronde afgelegd. Op het einde van ronde drie sloop Mr Frank mij voorbij. "Yes, ik heb hem" hoorde ik hem zeggen. Een minuutje later wist ik waarom. Mr Frank had Mr Badmuts bijgehaald en zou zo als eerste Hetric'er eindigen op plek nummer 5. Terwijl hij naar de finish liep, moest ik nog een ronde gaan. Ik vond nog de energie om te versnellen, iets wat ik waarschijnlijk veel te laat in de aan begon, maar beter laat dan nooit. Ronde vier werd dan ook sneller afgerond. De bovenbenen liepen vol met melkzuur, de knie begon op te spelen, maar het einde was in zicht.<br /><br />4 u 25min 48 sec. Sneller als in Brasschaat vorig jaar. Sneller als ik had gehoopt. Nummer 38, met een redelijke zwemtijd, een goede fietstijd (39 gemiddeld) en een naar behoren looptijd (13 per uur). En nu, nu op naar Brasschaat voor een tijd onder de 4u 20, en wie weet nog meer. Wish me luck.<br /></div>Janhttp://www.blogger.com/profile/16108257591558815993noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1037024578796820291.post-70400899794518480272008-06-05T11:45:00.003+02:002008-06-05T12:14:06.349+02:00Wake up<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLjI5QotVixhqfuZgKq_qXxj_yOzP-UkPZA6eiDhKIP6BodlpSjI6u0FYmT5D_jlfNqmEbL5Op_bHJnFMxM9vibVUDIRUCjzdcIsHgo2DW0VSJ0wtQ-4y_0ChE2M-03Iq4twJFrKbtqv8/s1600-h/technical_writing-1.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5208338394322650242" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLjI5QotVixhqfuZgKq_qXxj_yOzP-UkPZA6eiDhKIP6BodlpSjI6u0FYmT5D_jlfNqmEbL5Op_bHJnFMxM9vibVUDIRUCjzdcIsHgo2DW0VSJ0wtQ-4y_0ChE2M-03Iq4twJFrKbtqv8/s320/technical_writing-1.jpg" border="0" /></a>Het was een strijd, een battle tussen willen en kunnen, tussen ervoor gaan of het laten slabakken. Een intense strijd, gevoerd met mezelf. Vreet het niet teveel tijd? Kan je deze tijd niet beter in andere dingen steken? Nu ik ander werk heb, heb ik niet meer de mogelijkheid om stiekem tijdens mijn uren verslagskes te schrijven. Ga je wel de moed hebben om dan 's avonds achter je pc te kruipen, terwijl er altijd wel iets leuk op TV is?<br />Een blog schrijven, kost tijd en moeite. Het loopt niet altijd vanzelf uit de pen. Het is veelal zoeken naar de juiste woorden, de juiste formulering. Het vraagt energie en inzet.<br /><br />En toch, beïnvloed door en massa's peptalk en urenlange discussies. , zijn we toch maar tot het besluit gekomen om deze slapende blog terug wakker te maken. Niet met grote trom, maar beginnend met de blogjes over wedstrijden. Wie weet in de toekomst meer, gastsprekers bijvoorbeeld, die hun stage en wedstrijd in het mooie Frankrijk willen delen met een kleine beperkte, doch niet te onderschatten groepje lezers. Het is maar een idee.<br /><br />We zullen zien hoe het loopt, we zullen trachten kort op de bal te spelen. We zullen trachten goede resultaten te behalen zodat het schrijven geen pijnlijke confrontatie wordt met een tegenvallende prestatie.<br /><br />Het is afwachten wat het zal geven, maar we doen ons best.Janhttp://www.blogger.com/profile/16108257591558815993noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1037024578796820291.post-3253966114038680692007-11-03T13:00:00.000+01:002007-11-08T19:08:28.850+01:00De Supporter<span style="" lang="NL-BE">Het is begin november en we beginnen nu stilaan terug aan de voorbereiding van het komende seizoen. We kunnen pas goed van start gaan vooraleer we het seizoen 2007 plechtig afsluiten met een ode aan de supporters en een bijhorend bedankje. <o:p></o:p></span> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="" lang="NL-BE"><!--[if !supportEmptyParas]--> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="" lang="NL-BE">Je hebt ze in verschillende soorten. De ene staat heel dicht bij je en tracht op elke afspraak aanwezig te zijn, de andere is een nobele onbekende die enkel je naam toeschreeuwt omdat deze gewoonweg op je nummer pronkt. Sommigen zijn steeds aanwezig, anderen af en toe, en nog anderen supporteren vanuit hun luie zetel. Ook van hen voel je dat ze meeleven. Sommige fans zijn tien keer meer gespannen dan jezelf, terwijl anderen het niet kunnen verstaan dat je voor een wedstrijd iets of wat last hebt van een vlottere stoelgang. Ouders hebben nogal de neiging om snel bezorgd te zijn bij een iets doffere aanblik, behoedzaam voor een serieuze inzinking. Echte sportfanaten genieten dan weer van de prestatiehonger en het doorzettingsvermogen. Clubgenoten staan soms langs de kant zich af te vragen waarom ze zelf niet meededen, en Hetric-sympathisanten roepen op alles wat een VAC-bouw pakske aan heeft. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="" lang="NL-BE"><!--[if !supportEmptyParas]--> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhu2hhNv8bWD_ISPgGkmF9PbK2pTgWt4QdJ67Nckf_NUNo9uoolHjuE83owIghGDND5B3rkdBUul9mVaIoHqFxWvfQ4AcvZFaENexyuFUDx3bqhSOfke-Ft_ERRmHOEdQjKPlLIBna5euU/s1600-h/IMG_0563.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhu2hhNv8bWD_ISPgGkmF9PbK2pTgWt4QdJ67Nckf_NUNo9uoolHjuE83owIghGDND5B3rkdBUul9mVaIoHqFxWvfQ4AcvZFaENexyuFUDx3bqhSOfke-Ft_ERRmHOEdQjKPlLIBna5euU/s320/IMG_0563.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5130532923031339698" border="0" /></a><span style="" lang="NL-BE">Je hebt ook van die uitzonderingen, supporters die op een hele speciale manier je inspanningen</span><span style="" lang="NL-BE"> positief trachten te beïnvloeden. Via een andere dimensie proberen ze dan hun eigen krachten over te brengen. Dit zou bovendien het beste werken in de nabijheid van water, en aangezien er bij triatlon moet gezwommen worden….. . Water bezit immers de eigenschap van kracht en tevens deze van rust. Twee eigenschappen die tijdens een wedstrijd goed van pas kunnen komen. Water kan bovendien ook lopen, dus ook dat is handig meegenomen.. Ook hun aanpak wordt geapprecieerd. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="" lang="NL-BE"><!--[if !supportEmptyParas]--> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="" lang="NL-BE">De prijs van trouwste supporter, is zonder twijfel weggelegd voor Caro, en ook al is aan de kant staan vermoeiender dan daadwerkelijk meedoen, ze is bijna altijd paraat om mij bij te staan en mij naar de meet te stuwen. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="" lang="NL-BE">Voor al die andere aanwezige supporters ga ik mij niet aan het risico wagen om iemand te vergeten. Dus in het algemeen…..<span style=""> </span>Dankje aan al die mensen, om tijdens één van mijn vorige wedstrijden af te zakken naar die ene uithoek van het land waar ze een triatlon organiseerden en waar ik zonodig aan mee wilde doen. Nen dikke merci.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="" lang="NL-BE"><!--[if !supportEmptyParas]--> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="" lang="NL-BE">En dan, last but not least, ook nog een klein stiltemomentje voor al de Hetric clubgenoten die het trainen aangenamer maakten en zullen maken en bovendien in volle actie nog een stimulerend voor me overhadden.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="" lang="NL-BE"><!--[if !supportEmptyParas]--> <o:p></o:p></span></p> <span style=";font-family:";font-size:12;" lang="NL-BE" >Merci</span>Janhttp://www.blogger.com/profile/16108257591558815993noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1037024578796820291.post-38002327687662561202007-10-26T23:52:00.000+02:002007-10-26T23:54:21.455+02:00Aflossingsmarathon<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWgX0BaG9X9ZmJdVTT3JQXxB6yvh4_bbE7Ng61ql3BZqlumH6ur8uc8SQCj-NJ408bAl2MqLSkVFPONJVjvbIwnKLFRKTWu8tmewZ_TffHoo00LTKq0Bo3MhWf9zHNWQxoj4uEhZF5Iic/s1600-h/logo+MvB.gif"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 235px; height: 235px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWgX0BaG9X9ZmJdVTT3JQXxB6yvh4_bbE7Ng61ql3BZqlumH6ur8uc8SQCj-NJ408bAl2MqLSkVFPONJVjvbIwnKLFRKTWu8tmewZ_TffHoo00LTKq0Bo3MhWf9zHNWQxoj4uEhZF5Iic/s320/logo+MvB.gif" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5125767020100852962" border="0" /></a><span style="" lang="NL-BE">Antidateren, het zou niet mogen en op het werk is het zelfs strikt verboden. Gelukkig gelden voor het bloggen niet zo’n strikte regels. Vandaar, een dikke maand later na het gebeuren, het relaas van mijn laatste wedstrijd van het seizoen 2007.<o:p></o:p></span> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="" lang="NL-BE">Op de zonnige zondag 23 september organiseerde ondermeer collega Erik een aflossingmarathon voor het goede doel. Om opbouw van een school in Sri Lanka te financieren, kon men individueel of in ploegjes de volledige 42 km afleggen. Daar ik af en toe het hart op een juiste plaats heb steken en we nu eenmaal een delegatie van Janssen Pharmaceutica aan de start moesten hebben, zond onze afdeling zijn beste krachten uit en werden er twee groepjes ingeschreven. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="" lang="NL-BE"><!--[if !supportEmptyParas]--> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="" lang="NL-BE">Ze hebben op het op het werk al langer door dat ik een tijdrovende en vermoeiende hobby heb, en dat deze onder de naam triatlon door het leven gaat,. Er werd van mij dan ook een kleine inspanning verwacht. Ik tekende present voor 3 toeren van 7 km, goed voor de halve marathon. Ik had dit seizoen al twee maal deze afstand in de benen steken, maar deze keer kon ik niet genieten van de voorafgaande zwem- en fiets-kilometers. Ik was dus wel eens benieuwd welke tijd ik uit mijn beentjes zou halen. Ik besefte dat mijn bobijntje de voorgaande weken al serieus was leeglopen, maar ik wou me nog wel eens testen. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="" lang="NL-BE"><!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="" lang="NL-BE">Om drie voor vier kwam Joris aangehijgd en gold het doorgeven van het lint als mijn startschot. Het plaatselijke rondje begon al met een kort klimmetje. Rustig beginnen was dus zeker en vast de boodschap.<span style=""> </span>Mijn einddoel had ik op anderhalf uur gezet en stiekem hoopte ik op een nog betere tijd. In Brasschaat liep ik de afsluitende 20 km in 1u 27, dus misschien zat er hier in het pittoreske Beersel wel een snellere tijd in. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="" lang="NL-BE"><!--[if !supportEmptyParas]--> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="" lang="NL-BE">Ik kwam de eerste ronde door in een 34 min. Niet direct op schema, al moet je op zo’n langere afstand niet direct je pijlen verschieten en eerder naar het einde toe versnellen dan andersom. Tot zover dus nog geen paniek. Het parcours was nu al verkend, ik kon nu beter inspelen op de hellingen, de drankposten en de positie van supporters. Ik kon bovendien regelmatig een andere loper bijhalen, en ik ging <span style=""> </span>er tevens vanuit dat dat naar het einde toe nog meer zou voorvallen. Zo’n dingen zijn nu eenmaal goed voor de moraal en geven een extra motivatie. Het zag er dus nog goed uit.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="" lang="NL-BE"><!--[if !supportEmptyParas]--> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="" lang="NL-BE">Ronde twee verliep al iets sneller, 31 min deze keer en de benen voelden nog fris. Het zat er nog in, al begonnen de hellingskes wel serieus voelbaar te worden en staken de weinige drankposten mij wat tegen. Ronde drie ging nog iets sneller. Sneller maar niet snel genoeg. Ik kon nog afronden in een tijd van 29 min, maar dat was het dan ook. Ik snakte naar de finish en hoopte op een prachtige ontvangst. Een eindtijd van 1u 34 was niet zoals verhoopt maar toch wel degelijk, en met een goed gevoel nam ik mijn laatste passen naar de finish. Tot dat ene moment aanbrak, dat moment dat ze aan de hand van mijn nummer mijn naam konden achterhalen en de heer Jan Neukers afriepen als finisher. Hoe een mens van Noukens Neukers kunnen maken, blijft mij nog een raadsel. Ik mag het de speaker wel niet kwalijk nemen, op de uitslag werd ook deze naam mij toegewezen. Hoeveelste van de hoevelen we op die uislag precies zijn geworden, is mij niet duidelijk en zal waarschijnlijk voor altijd een geheim blijven. Volgens de officiële uitslag zou ik 3u 31 over mijn 21 km hebben gedaan en zou het andere Janssen team, dat niet al zijn rondjes vervolledigde, nog ruim voor ons eindigen. Tijdsregestratiegewijs zat het dus nog niet helemaal in orde, maar eigenlijk maakt dat ook niets uit. Het was eens leuk aan een puur loopevenement mee te doen en bovendien was het nog voor het goede doel. Ik denk dat ze me volgend jaar dus weer kunnen verwachten aan de start, en misschien doen we er dan nog een rondje bij.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="" lang="NL-BE"><!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="" lang="NL-BE"><!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--><o:p></o:p></span></p>Janhttp://www.blogger.com/profile/16108257591558815993noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1037024578796820291.post-75202018654426950792007-09-24T08:37:00.000+02:002007-09-24T08:43:39.579+02:00Het gezegde van de Maand<div align="center"><span style="font-size:180%;"><strong></strong></span> </div><div align="center"><span style="font-size:180%;"><strong>"Wie zijn blogske niet vervult, krijgt een bult."</strong></span></div><br /><br />Met dank aan de heer Frank van Hetric B.<br /><br />Dank voor deze levenswijsheid die U mij hebt bijgebracht. U bent een taaltechnisch genie.Janhttp://www.blogger.com/profile/16108257591558815993noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1037024578796820291.post-72187349214773848972007-09-21T23:24:00.001+02:002007-09-21T23:41:57.487+02:00Ik beken !<div style="text-align: center;"><span style="" lang="NL-BE">Ja, ik beken! <o:p></o:p></span><br /></div><div style="text-align: center;"><span style="" lang="NL-BE">Ik werk sinds bijna drie jaar op Janssen Pharmaceutica.<br /><o:p></o:p></span><br />Ja, ik beken!<br /><span style="" lang="NL-BE">Ik heb al 2,5 jaar een relatie met Caroline, mijn collega op Janssen Pharmaceutica<o:p></o:p></span></div><div style="text-align: left;"><div style="text-align: center;"> </div><div style="text-align: center;"> </div><p style="text-align: center;" class="MsoNormal"><span style="" lang="NL-BE">Ja, ik beken! <o:p></o:p><br />Ik ben misschien één van de 700 werknemers die zijn job kan verliezen</span></p><div style="text-align: center;"> </div><p style="text-align: center;" class="MsoNormal"><span style="" lang="NL-BE">Ja, ik beken!<o:p></o:p><br />Ik durf wel eens de auto te nemen naar het op fietsafstand gelegen werk.<o:p></o:p></span></p><div style="text-align: center;"> </div><p style="text-align: center;" class="MsoNormal"><span style="" lang="NL-BE">Ja, ik beken! <o:p></o:p><br />Ik neem af en toe wel eens mijn pc mee naar huis.<o:p></o:p></span></p><div style="text-align: center;"> </div><p style="text-align: center;" class="MsoNormal"><span style="" lang="NL-BE">Ja, ik beken! <o:p></o:p><br />Mijn vriendin drinkt graag Cola-Light</span></p><div style="text-align: center;"> </div><p style="text-align: center;" class="MsoNormal"><span style="" lang="NL-BE">Ja, ik beken!<o:p></o:p><br />Ik draag al eens volledig blauwe kledij.<o:p></o:p></span></p><div style="text-align: center;"> </div><p style="text-align: center;" class="MsoNormal"><span style="" lang="NL-BE">Ja, ik beken! <o:p></o:p><br />Ik ben mediageil en sta graag ongevraagd met mijn vriendin op de tweede pagina van het Nieuwsblad.</span></p><div style="text-align: center;"> <span style="" lang="NL-BE"><span style="font-size:100%;">Ja, ik beken!</span></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5VZUN8uHlKZhsIZg5_r0VMZTxvKbb935xdhFCA41bsf_N0WTetxu4JqJZ4PhdcY_xEXnZZgjNwihzTG_WBiac1e6-dztZrWb5wgyvxnSq-q-J3ap1kc3LdSG2kbAUD9IbhbDh6DODFo0/s1600-h/Nieuwsblad+19-09-07.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5VZUN8uHlKZhsIZg5_r0VMZTxvKbb935xdhFCA41bsf_N0WTetxu4JqJZ4PhdcY_xEXnZZgjNwihzTG_WBiac1e6-dztZrWb5wgyvxnSq-q-J3ap1kc3LdSG2kbAUD9IbhbDh6DODFo0/s320/Nieuwsblad+19-09-07.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5112775429511193938" border="0" /></a></div><div style="text-align: left;"><br /></div><span style="" lang="NL-BE"><br /></span></div>Janhttp://www.blogger.com/profile/16108257591558815993noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1037024578796820291.post-11968130986610001762007-09-21T22:03:00.000+02:002007-09-21T23:06:16.420+02:00Eindelijk Mechelen<span style="" lang="NL-BE"><!--[endif]--><o:p></o:p></span><span style="" lang="NL-BE">Het is zover, de laatste wedstrijd van het seizoen en bijgevolg ook het laatste triathlonverslagske van het seizoen. Een verslagske dat bijna een week na datum wordt gepost.<span style=""> </span>Zeer laat dus en niet dus niet zoals het een blogger betaamt. Beter laat dan nooit zal ik maar zeggen, dus bij deze zal ik maar van jetje geven.<o:p></o:p></span><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal"><span style="" lang="NL-BE"><!--[if !supportEmptyParas]--> <o:p></o:p></span></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBUf_5lbyf0n2A9EY6DIDJFsJPpbFkns0CoK1-ssOoBemAP1WEVmZn9PZi7ALW18eKt2h6VEFIkBF_rm-I-j3msnrTYrzVtlsemQlpAoSeZPkkmRoqo5gMTfnNf-T7OxSDXLeC-5N_KEQ/s1600-h/01_de+4+musketiers.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBUf_5lbyf0n2A9EY6DIDJFsJPpbFkns0CoK1-ssOoBemAP1WEVmZn9PZi7ALW18eKt2h6VEFIkBF_rm-I-j3msnrTYrzVtlsemQlpAoSeZPkkmRoqo5gMTfnNf-T7OxSDXLeC-5N_KEQ/s320/01_de+4+musketiers.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5112766148086866370" border="0" /></a><span style="" lang="NL-BE">Tussen de wedstrijd in Knokke en Mechelen had ik welgeteld twee ‘trainingen’ afgelegd. Twee</span><span style="" lang="NL-BE"> uurtjes fietsen en een goed uur zwemmen, meer was het niet. Bovendien stond ik op de vooravond van de wedstrijd op Leuven kermis met een goede vriend de jaarlijkse traditie van ‘muntjes steken’ in ere te houden. Ik had me zelfs laten verleiden tot een uitgebreid Quick-menu die zaterdagavond. Dit alles gaf al wat aan dat de motivatie niet van het hoogste niveau was. Aangezien ook ik het modewoord decompressie wil gebruiken, kan je er misschien wel deze term op plakken.<o:p></o:p></span></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal"><span style="" lang="NL-BE"><!--[if !supportEmptyParas]--> <o:p></o:p></span></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal"><span style="" lang="NL-BE">Voor de derde keer in drie jaar tijd stond ik dus op zondagmiddag aan Dijle-kanaal te Mechelen. De vlaamse seizoenafsluiter blijft succes hebben en zo’n 300 tot 350 atleten stonden met hun rode badmuts te wachten op de oever van het kanaal. Vooralleer we van start konden, werd er een imposante minuut stilte gehouden voor de overleden en vandaag begraven Benny Vansteelant. Ook op wedstrijden in Nederland en Frankrijk werd deze droevige gebeurtenis met het nodige eerbetoon herdacht</span><span style="" lang="NL-BE">.<o:p></o:p></span></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal"><span style="" lang="NL-BE"><!--[if !supportEmptyParas]--> <o:p></o:p></span></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9iEiX0km0YZnwihpGn2tt-8QdgPlRwWzQdjjtrf9D-RgQFM7Sk_8kh_g-kcGWQbJgnAsKaHCIH_xmKHIlNjb7-8qClwGXB4b1sYTs7dF0yCHay4DUX6FfPeKElJqJXh2tSVCJ07PV3fA/s1600-h/IMG_1358.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9iEiX0km0YZnwihpGn2tt-8QdgPlRwWzQdjjtrf9D-RgQFM7Sk_8kh_g-kcGWQbJgnAsKaHCIH_xmKHIlNjb7-8qClwGXB4b1sYTs7dF0yCHay4DUX6FfPeKElJqJXh2tSVCJ07PV3fA/s320/IMG_1358.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5112765860324057522" border="0" /></a><span style="" lang="NL-BE">Tien na twee. Na enkele minuten watertrappelen in het koude water werd het startschot gegeven. Ik bevond me op de tweede rij aan de linkerkant van de vaart. Ik raakte in het begin wat ingesloten maar vond later open water om mij volledig te laten gaan over de 1500m rechtdoor. Voorbij halfweg kon ik aan de oever de supporters waarnemen en trachtte ik als afwisseling hun aandacht te trekken door iets dat op een zwaaibeweging moest lijken. Het bleek te hebben gewerkt, want ondanks de ongenummerde rode badmutsen, konden ze me toch herkennen. Met een redelijke tijd van 23min 45sec kon ik me aan het wisselen zetten en mij met de fiets gaan uitleven.</span></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal"><span style="" lang="NL-BE"><!--[if !supportEmptyParas]--> <o:p></o:p></span></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal"><span style="" lang="NL-BE">De eerste kilometers heb ik wat alleen gereden en mij naderhand wat ingespannen in een groepje. Al snel voelden de benen zwaar aan en leek het me wijzer om me voor de rest van de 40km te laten meedrijven. Door de inspanningen van de anderen werd ik dan ook meegesleept naar het groepje van snelle pen Brecht. Pas in de laatste kilometer, toen iedereen al bezig was met het uitdoen van zijn schoenen, heb ik een versnelling geplaatst en kwam zo met een kleine voorsprong in de wisselzone terecht. <o:p></o:p></span></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal"><span style="" lang="NL-BE"><!--[if !supportEmptyParas]--> <o:p></o:p></span></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal"><span style="" lang="NL-BE">Door mijn aangepaste wisseltechniek kon ik bij de eersten van de fietsgroep aan het loopnummer beginnen. Het lopen verliep moeizaam en één voor één kwamen de andere atleten voorbijgeschoven. Supporter Dave wou me nog wat valse hoop geven dat ik naar lange Johan snelde, maar ik besefte maar al te goed dat dat niet het geval was. Het demotiverende loopparcours, de opspelende maag, en de lamme benen maakten de afsluitende 11 kilometer nu niet direct een pretje. Op 3 km van het einde vernam ik van een toeschouwer dat ik op dat moment 70<sup>ste</sup> liep. Ik nam me dan ook voor om deze positie niet meer uit handen te geven, ik versnelde zelfs en kon als 69<sup>ste</sup> over de finish lopen. Tussenin had de sterke loopprestatie van Apo Verelst er voor gezorgd dat ik als derde Hetric’er de aankomst kon bereiken.</span><span style="" lang="NL-BE"> <o:p></o:p></span></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal"><span style="" lang="NL-BE"><!--[if !supportEmptyParas]--> <o:p></o:p></span></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal"><span style="" lang="NL-BE">Met 2u 13min 20sec, deed ik er 4 minuten langer over dan vorig jaar. In tegenstelling tot dit jaar zat ik vorig jaar in een zeer goede conditie na een lange noodgedwongen rust en recuperatieperiode in de zomer. Bovendien kon ik toen rekenen op een snellere fietsgroep en een sterke loopcompagnon en rode-snelle-pen-vod tijdens het lopen.</span></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal"><span style="" lang="NL-BE"><!--[if !supportEmptyParas]--> <o:p></o:p></span></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUI5rd80jTuepD5afO_8b8QoZolGVuIzYt_wBlz5T8h-5zk35_u5PKMth4ErWJlsGZpB_D-RPJYn3hadkWY6VIrGjCitl5ijveUi5cQ0XDXdXQKWNF14c-bhNrJ-6YPZkJPvR46Sso-FQ/s1600-h/IMG_1380.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUI5rd80jTuepD5afO_8b8QoZolGVuIzYt_wBlz5T8h-5zk35_u5PKMth4ErWJlsGZpB_D-RPJYn3hadkWY6VIrGjCitl5ijveUi5cQ0XDXdXQKWNF14c-bhNrJ-6YPZkJPvR46Sso-FQ/s320/IMG_1380.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5112766534633923026" border="0" /></a></p><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal"><span style="" lang="NL-BE"><br /></span></p><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal"><span style="" lang="NL-BE">De cijferkes</span><span style="" lang="NL-BE"><o:p></o:p><br />Swim: 23min 45sec<o:p></o:p><br />Bike (+2 wissels): 1u 01min 37sec<o:p></o:p><br />Run: 47min 58sec<o:p></o:p><br />Totaal: 2u 13min 20sec<o:p></o:p></span></p><div style="text-align: justify;"> </div><div style="text-align: justify;"> </div>Janhttp://www.blogger.com/profile/16108257591558815993noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1037024578796820291.post-17202838901995987182007-09-07T16:34:00.001+02:002007-09-07T16:40:05.471+02:00Het was koud in Knokke<div align="justify">Reeds vroeg waren we op het appel. Daar het wedstrijdsecretariaat reeds stipt om 10u sloot waren we verplicht om vroeg te vertrekken en te hopen op weinig files. Desondanks onze vroege aanwezigheid, was de start van mijn wave pas voorzien om 13u 35. Er werd dus wat afgewacht in Knokke. Tegen twaalven vertrokken we met de fiets richting wisselzone 1 te Sluis. We vertrokken vooraleer het politiegeleide groep op gang kwam, zo konden inchecken en kon ik mijn supporters niet vrijwaren van het gewriemel in een peloton. </div><div align="justify"><br /></div><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5107471166755390690" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgE02RR507n2n9EbY_fKpGBJTXqihz-DpunxQ1Aqqy0Wj-ROj162fVEbHYYELb7J-FxOJCnujtWxOrSh0J_-gAMTJRjE5f4lnomXLsphH8H7o3qELpbE3-8FsCFxi4Qp6BUaQxb2hEWeuk/s320/knokke_swim_0083.jpeg" border="0" /> <p align="justify">Met z’n 1000 waren ze weer, de triatleten en recreanten die zich op de eerste woensdag van september hadden vrijgemaakt en zich begin mei konden kwalificeren door binnen te twee uur na opening van de inschrijvingen aan al de voorwaarden kunnen voldoen. Op basis van je opgegeven zwemtijd werd je in één van de negen waves ingedeeld en werd je ook een startlijn aangewezen. Ik mocht starten in wave 2 van op de eerste lijn. Een vreemd gevoel was het, van op de eerste lijn weg te schieten en onderweg amper tegenstanders te zien. Met een matige zwemtijd en veel gezigzag in het koude water, kwam ik na 1000m in 16min 53sec rond de vijfde positie van mijn wave aan bij steiger drie. Op het traject tijdens de wissel werd ik nog opgehouden door een wel heel trage 5 minuten eerder gestarte wave 1 atleet. Desondanks kon ik redelijk snel wisselen en was alles gereed om de 41 km aan te vatten.<br /><br />Het begon al goed, geen renner direct voor mij en seingevers die geen aanstalte maakten om aan te geven of het nu links of rechts was. Het nodige geroep en gevloek was het gevolg. Tien, twaalf kilometer heb ik mee eenzaam gevoeld in de polders. Je duwt, je trekt, je draait en keert, maar je hebt niet het gevoel van de voorbije wedstrijden. Ik zat met krachtloze flanellen benen. Af en toe schiet er een renner of enkele renners je voorbij je die je na kortstondig aanklampen weer moet laten gaan, terwijl je weet dat je ze in voorgaande wedstrijden ‘makkelijk’ de baas kon. Goed voor de moraal kan je dat niet noemen. Zoals wel meerdere keren dit seizoen, kwam ik er voorbij halfweg weer door. Door de sterke wind werden we in groepjes gewaaierd, en ondanks dat het in het begin aanklampen was, mocht het naar het einde toe eigenlijk nog wel wat sneller.<br /><br />Wissel twee, met op een halve meter voor uwe neus de trouwste supporters die de moraal wat aanscherpen en rustig kijken hoe ik mijn loopschoentjes aandoe en vertrek voor de laatste tien kilometer.<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlm21WVr1WjyYhMZcD8N4YWYyy6I6sM8KQj4dFz1n8vULr41VMOx3zHhvoCQhyvusANgVHkBl9ALKwKYPirOEfMWHJBGYR93GdTxoa_v8aIAaKMhquoLDqRuGp8murA1HwzVz3F-7X1R8/s1600-h/knokke_finish_0100.jpeg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5107471394388657394" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" height="328" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlm21WVr1WjyYhMZcD8N4YWYyy6I6sM8KQj4dFz1n8vULr41VMOx3zHhvoCQhyvusANgVHkBl9ALKwKYPirOEfMWHJBGYR93GdTxoa_v8aIAaKMhquoLDqRuGp8murA1HwzVz3F-7X1R8/s320/knokke_finish_0100.jpeg" width="216" border="0" /></a>De eerste 2.5 km liepen een heel klein beetje bergop en hadden wind in de rug, ik had een lekker tempo vast en kon mijn positie goed handhaven. De volgende 2.5km waren zeer lichtjes bergaf en wind op kop. Ik had niet de luxe om mij te kunnen verschuilen achter de brede kas van een tegenstander. Mijn achterstand op mijn voorligger(s) werd groter en sporadisch liep een wave-twee-ër mij voorbij. Voorbij het keerpunt kon ik weer genieten van de meewind en rond kilometer zes stak ik een cola-gelleke achter mijn kiezen. Het squeezy-cola-gelleke verschaft door de organisatie bevatte brokjes en stukjes en deden me eerder kokhalzen dan me in de nodige loopenergie te voorzien. Volhouden tot de volgende drankpost en wegspoelen die handel. Ondertussen zaten we al in de laatste 2.5km, en was het al geheel niet meer duidelijk waar ik me moest positioneren. De gekleurde nummers gaven de wave aan, maar of hij nu in de eerste of tweede ronde zat…. Allesinds het was doorbijten, het miezerde, de wind zat op kop, mijn voeten schoven in mijn schoen en ik voelde de hete nummer-287-adem in mijn nek. Het was dan ook een gevoel van verlossing toen ik voor nummer 287 over de streep liep.<br /><br />Een totale tijd van 2u 08min 04sec. Een kleine 4.5 min sneller dan in 2006. Ik vergelijking met vorig jaar pakte ik 30” in het zwemmen (had meer verwacht aangezien ik dit seizoen steeds rond de 15 min per 1000m zat), 1 minuut tijdens het fietsen met een gemiddelde van amper 36.1 en 3 minuten in het lopen. Desondanks mijn verbetering met 4.5 minuut schuif ik van positie 95 naar 92. Een beetje contradictorisch maar te verklaren door het kwalitatief hoger deelnemersveld dan vorig jaar.<br /><br />Voorlopig zal het wel de laatste keer zijn dat ik in Knokke meedoe. Daar ik mij meer wil toeleggen op de langere afstand, is de 3/4de van Gerardmer de te verkiezen optie in deze periode. Bovendien is de 40 euro inschrijvingsgeld vrij hoog en moet je er al van ‘s morgens vroeg zijn wat heel veel onnodige en vervelende wachttijd met zich meebrengt.<br /><br />De cijferkes<br />Swim: 16min 53sec<br />Wissel 1: 1min 45sec<br />Bike: 1u 07min 57sec<br />Wissel 2: 0min 59 sec<br />Run: 40min 23sec </p>Janhttp://www.blogger.com/profile/16108257591558815993noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1037024578796820291.post-40532490587132740872007-09-01T10:55:00.000+02:002007-09-01T11:46:31.108+02:00De Piste<div style="text-align: justify;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPFk4KGaVkwQnE5u5d2rpPE2K5V2WM8u0B2IY5CrwHetLGzsYYI4gDVEq9bCRG-un41OdmZjulG36Ic9NZ3Lzq1k0dq7UbtRQ4X-OGiaBCfusZXcxTl6naM_mJ1XS3pNIhMfGIOKi08Qk/s1600-h/atletiekpisteaf2+%28394+x+296%29.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 174px; height: 131px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPFk4KGaVkwQnE5u5d2rpPE2K5V2WM8u0B2IY5CrwHetLGzsYYI4gDVEq9bCRG-un41OdmZjulG36Ic9NZ3Lzq1k0dq7UbtRQ4X-OGiaBCfusZXcxTl6naM_mJ1XS3pNIhMfGIOKi08Qk/s320/atletiekpisteaf2+%28394+x+296%29.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5105167926118401234" border="0" /></a>Stel u voor, twee weken voor het einde van het triatlonseizoen, bevindt Jan Noukens, in 1982 geboren te Leuven, zich eindelijk eens op de atletiekpiste van Vosselaar. Na de wedstrijd in Viersel en met nog twee kwarts op het programma leek het mij niet slecht om nog wat aan de snelheid te werken. Na wat loslopen, begonnen we aan de 4 x 1000m met tussenin 400m uitlopen om wat te recupereren. De eerste duizend ging tegen 3min 30, gevolgd door een 3min 27, 3min 23 en tenslotte tegen 3min 25. Met die snelheid zat het dus wel redelijk goed, al voel je wel dat je lichaam een zwaardere belasting moet ondergaan bij het opvangen van de schokken. Wederom de buikspieren die zich lieten voelen. Het was allesinds eens leuk om weer eens pijnvrij kon doortrekken. Of dat nu veel gaat uitmaken voor de wedstrijd in Knokke of Mechelen betwijfel ik, zeker omdat ik voel dat het seizoen begint door te wegen. Ik recupereer minder snel van de trainingen, dus bijgevolg gaan we de trainingen wat inperken.<br /><br />Greetz<br />Jan<br /></div>Janhttp://www.blogger.com/profile/16108257591558815993noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1037024578796820291.post-15735752145382063892007-08-31T15:52:00.000+02:002007-09-01T11:46:47.336+02:003athlon.be Circuit<div align="justify"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEha3lx1c7U_21LnHvW6fOKUPCdgGQUAhn3sEchwtKxrADKgTH3eEPxoluuDayoPsfPoOp6Hdnk-WOEAMfUkGmJ1ltMpAkh-J1rRxFTm1D2hIAC6s7ZgYAoAngTy0bH9xEgQ8-bjeZZ9MyQ/s1600-h/niet_stayer_circuit_transparant_450.png"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5104862777281955010" style="margin: 0px 10px 10px 0px; float: left;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEha3lx1c7U_21LnHvW6fOKUPCdgGQUAhn3sEchwtKxrADKgTH3eEPxoluuDayoPsfPoOp6Hdnk-WOEAMfUkGmJ1ltMpAkh-J1rRxFTm1D2hIAC6s7ZgYAoAngTy0bH9xEgQ8-bjeZZ9MyQ/s320/niet_stayer_circuit_transparant_450.png" border="0" /></a>Plaats 24, dat is mijn uiteindelijke positie in het 3athlon.be niet-stayer circuit. Een regelmatigheidcriterium, waar men aan minstens drie niet-stayer wedstrijden moest deelnemen en waarbij de slechtste prestatie vervalt. Dat laatste had ik pas na de wedstrijd in Viersel begrepen, en zo ging mijn tot dan top 20 positie verloren. In de niet stayer wedstrijden heb ik redelijk constant gepresteerd (cfr. Geel, Sint-Laureins, Brugge, Aarschot, Viersel). Ik kon me steeds positioneren bij de eerste 20-25% van het deelnemersveld. De wedstrijd in Brugge bracht mij het minste punten op en verviel. Met 1191 punten, 696 minder dan de winnaar Michael Dewilde, werd ik 3de hetric’er en dus 24ste totaal. De sanden-sports natura prijs ligt al op mij te wachten....</div>Janhttp://www.blogger.com/profile/16108257591558815993noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1037024578796820291.post-22545008547856635402007-08-29T11:12:00.000+02:002007-08-29T14:12:45.483+02:00Nummer 8 van het seizoen... Viersel<div align="justify">Een dikke twee weken heb ik kunnen genieten van de corsicaanse geneugten. De zon, de lichtblauwe hemel, de azuurblauwe zee met z’n krachtige golven, de bergen met diep daarin verscholen de diepblauwe meren, de charme van de kleine stadjes en haventjes…. Veel meer heeft een mens niet nodig.<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglPFee9JsrIrts6v3x_dfZ4MeO0IqswfJfG_C1lS5CB9miMrlp9lgA343nkShW4LE7PiwAm0LUBdCRbEYd7XJDBK3JXhJuzC-U_G3U34-tBkI3Xbbvxw-gKWZgwGMIjkk_qouX_VybvJ8/s1600-h/viersel_0046.jpeg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5104093892236625042" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglPFee9JsrIrts6v3x_dfZ4MeO0IqswfJfG_C1lS5CB9miMrlp9lgA343nkShW4LE7PiwAm0LUBdCRbEYd7XJDBK3JXhJuzC-U_G3U34-tBkI3Xbbvxw-gKWZgwGMIjkk_qouX_VybvJ8/s320/viersel_0046.jpeg" border="0" /></a>Goed uitgerust en een klein beetje minder bleek (de mediterrane zon heeft amper invloed gehad op mijn neger-gehalte) stond ik zondag aan de start in de kwarttriatlon van Viersel. Het menu van de dag…. 1500m zwemmen in het Netekanaal, 3 ronden fietsen goed voor 40km en een 10km lopen verdeeld over twee rondjes.<br /><br />Terwijl Frank nog heftig bezig was zijn armpits weelderig met J&J baby-olie in te smeren, stonden de mannen van Hetric wat gegroepeerd te wachten om het water in te gaan. Ondanks de 20.5 graden voelde het water fris aan, ik geloof dat mijn mediterrane ingesteldheid daar nog wel voor iets tussenzat. Na kort watertrappelen konden we van start. Zonder veel slag of stoot bevond ik mij redelijk vooraan met aan mijn rechterzijde de zwarte met wit gestreepte badmuts van PdG. Tijdens de eerste honderden meters zag ik hem tweemaal wegvallen voor zijn lekkend brilletje beter te positioneren, en na deze tweede terugval had ik het gevoel nog als enige achter een eerste grote groep aan te zitten. Het plonsen ging vrij vlot en na een goei 22min werd ik door een vriendelijke organisatorische arm uit het water getrokken. Er kon begonnen worden aan de fietsproef.<br /><br />In de wisselzone, zag ik teamgenoot Dave nog de laatste hand leggen aan zijn T1, het gevoel dat ik een goede zwemproef had afgelegd verblijde mijn aangezicht. Bij het verlaten van de wisselzone zag ik een grote groep enkele honderden meters voor mij rijden, aanpikken was de boodschap, maar probleempjes bij het inklikken van de schoentjes en het feit dat ik gewoonweg niet beter kon, belette mij om van de luxe van een fietsgroep te profiteren. Anderhalve ronde reed ik geïsoleerd rond. Tussenin was Frank mij voorbijgeflitst en kon ik genieten van de vele toejuichingen langs de kant. Ik verzeilde in een groepje van drie dat lichtjes aangroeide en bij het einde van het fietsonderdeel uit een 10tal man bestond. Ondertussen, had ik al commentaar gekregen van de toen tweede dame in koers over het te traag inhalen mijnentwege. Effe het reglement erbij halen…. “een renner heeft 30 sec om een andere renner in te halen, van zodra het voorwiel van de snellere rijder het voorwiel van de tragere rijder passeert, dient de tragere renner zich te laten uitzakken tot op de reglementaire afstand van 7 meter”. Wees gerust jonge dame, mijn voorwiel was al lang voor het jouwe, ik zette u hierdoor puur uit goodwill uit de wind, de volgende keer zal ik enkel wat turbulentie veroorzaken.<br /><br />Een talkpoederwolk stoof op bij het aansjorren van mijn loopschoenen. Al in de eerste kilometer werd ik bijgehaald door snelwandelaar Busch. Maar buiten wat enkelingen kon ik voor de rest mijn positie vrij goed handhaven. Bij het ingaan van de tweede ronde vernam ik van mijn trouwste supporter dat PdG als een sneltrein aan het lopen was en reeds op een 100m was genaderd. Mentaal helpt zo’n nieuws wel en aangezien de benen nog wel wat wilden meewerken kon ik voorkomen dat de man uit Ekeren mijn positie kon afsnoepen. Het versnellen leidde er zelfs toe dat ik Dave met de witte pet in het vizier kreeg. Een beter mikpunt kan je je niet indenken. Langzamerhand werd zijn voorsprong kleiner en schoof ik enkele posities op. Rond kilometerpaal 8.5 had ik hem bij de lurven en leek Kristien Vleugels ook nog een haalbare kaart. Ik kon mijn snelheid aanhouden tot op het einde en kon zo als 38ste eindigen in het klassement.<br /><br />Over het klassement gesproken, twee Hetricers dingden nadrukkelijk mee voor de overwinning. Met een tweede plaats voor de Fit-for-Life-man uit Lille en een derde plaats voor Tielense Paul, konden we twee mooie over-all podiumplaatsen versieren. Met dan nog eens de eerste twee plaatsen bij de dames en bovendien na een knallende loopprestatie, een eerste veteranenplaats voor gouden-gids/sponsor/ironman/man van Anne-Marie/Rudi, kan voorzitter Erik enkel tevreden zijn met de goede collectieve prestatie en geraakt Rudi stilaan onder stoom voor Hawaï.<br /><br />De cijferkes:<br />Swim: 22min 25sec<br />Bike (+2wissels): 1u 02min 22sec<br />Run: 38min 13sec<br />Totaal: 2u 03min 00sec</div>Janhttp://www.blogger.com/profile/16108257591558815993noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1037024578796820291.post-17699202045319112942007-08-07T19:41:00.000+02:002007-08-07T21:04:58.398+02:00BK Long Distance EupenZes uur 's morgens, zondag 05 augustus. De wekker gaat en het licht floept aan ten huize Noukens-Lannie. We zijn vier uur verwijderd van de start van de tweede halve triatlon van mijn palmares. Het belgisch kampioenschap lange afstand, de halve van Eupen.<br /><div style="text-align: justify;"><br />Tegen kwart na acht staan we aan de Wesertalsperre, iets voorbij het centrum van Eupen. Een groot stuwmeer toont zich tenmidden van een groen bebost glooiend landschap. Terwijl het startuur dichter en dichterbij komt, schrijven we ons in, begroeten we de teamgenoten, verwelkomen we de verrassende supporters en richten we de twee wisselzones in.<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtm5tSA4CE9fKYwmRlDwa_ZgIMojVSfo0WCUhFVN1S5pAoIh-5sVpd2REGPgaCyfeVjkaewYT34PGo4Jt6ucr1pmpFtoCeKi6Mwcnje2C_-NLTlrBTnkG-Pf9J1Zoo7oXvlVw3UOcUX6s/s1600-h/IMG_1136.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtm5tSA4CE9fKYwmRlDwa_ZgIMojVSfo0WCUhFVN1S5pAoIh-5sVpd2REGPgaCyfeVjkaewYT34PGo4Jt6ucr1pmpFtoCeKi6Mwcnje2C_-NLTlrBTnkG-Pf9J1Zoo7oXvlVw3UOcUX6s/s320/IMG_1136.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5096036237993458482" border="0" /></a>Om tien uur is het dan zover, terwijl "the conquest of paradise door de boxen galmt wordt er afgeteld voor de start. Tien, negen, acht, zeven, zes.... en de eersten waren weg. De 400 man sterke meute was vertrokken voor een parcours van 2500m in het stuwmeer. Eenvoudig zwemmen was het niet echt. Er waren maar enkele boeien in het water aangebracht, en echt goed zichtbaar waren deze niet. Het duwen en trekken viel ondanks de grote groep zeer goed mee, buiten de start was er nauwlijks contact. Ik vond vrij goed mijn ritme en 39 min na de start en enkele ijzerrijke borrels sterker kon ik de steile helling beklimmen richting wisselzone.<br /><br />4 ronden van 20km rondom het stuwmeer, met daarin per ronde twee langere beklimmingen, veel vals plat en slecht asfalt en aan het einde van de ronde nog een kort zwaar verzet klimmetje om de toeschouwers te plezieren. Ronde 1 bestonde er vooral in om het nodige achter de kiezen te steken en de goede fietsbenen te laten warmlopen. Enkele renners heb ik dan ook moeten laten passeren. Mijn tactiek bleek echter de juiste wanneer ik hen in ronde 3 terug bijhaalde en ter plaatste liet. Ik kon zelfs de kloof met iron Rudi dichten tot een 20 sec, maar moest logischerwijze mijn meerdere erkennen in den Busch. Hij reed zo soepel de bergen op, iets om jaloers op te zijn. Met een gemiddelde van 33 en na heel wat plaatsten winst kon ik mijn fiets aan de haak hangen.<br /><br />Voor het lopen had ik van Dave de tip gekregen om talkpoeder in de loopschoenen te doen, deze absorberen het vocht waardoor er minder kans is tot het ontwikkeling komen van bleinen. Terwijl de witte stofwolk zich verspreidde bij het aantrekken van de loopsloefjes, kreeg ik van Caro te horen dat Nick na het fietsen op de eerste plaats lag. Met dit goede nieuws trok ik het bos in voor mijn 21km bergop bergaf. De eerste drie kilometer per ronde (er moesten er drie worden afgelegd) waren goed voorzien van schaduw. Ik kreeg van een toeschouwer te horen dat ik 50ste lag. De vooropgestelde top 100 lag dus zeker binnen handbereik. De vraag was natuurlijk of ik net zoals in Aarschot zo slecht zou reageren op het warme weer. Tijdens het fietsen had ik al wat oprispingen gehad, en bijgevolg als voorzorg mijn trouwe compagnon, mij motilliummeke ingenomen. Het product van mijn werkgever bleek zijn effect niet te missen want mijn maag hield zich voor de rest van de wedstrijd koest. Het lichtjes bergop voelde niet lekker aan, zo'n die 2 à 3 percent bergop deden de onderkuiten beestig afzien. Spijtig genoeg volgde na het schaduwrijke bosgedeelte nog zo'n 2 km lichtjes bergop in de volle zon, gevolgd door een 2km bergaf waar dan weer de knieën het zwaar te verduren kregen. De eerste ronde was afzien, maar desondanks werden er enkele atleten bijgehaald. Vanaf ronde twee weet je niet meer of die atleet die je inhaalt enige invloed heeft op je positie, maar het werkt zowiezo wel motiverend. Ondertussen verwachtte ik mij elk moment aan het passeren van de eerste in koers, toen ik de begelijdende fietser zag passren hoopt ik dat ik Nick zag voorbijflitsen, maar niets minder het geval. Nick heb ik niet weten passeren, wel de momenteel huidig belgisch kampioen Loïc Helin, die mij in het passeren nog even aanporde. Nick werd uiteindelijk vijfde en 4de belg. In ronde drie kreeg ik het gezel van een iets sneller lopende loper van een nederlands trio. Ik kon bij hem aanpikken en zo een laatste snellere ronde afleggen.<br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbSaOqRO6zzwqG2ZkezSSsU66Hv5xU5ixk55N7j9AH_ZAH4sxOJ1swP1gXQKBubbnsFKlKbsHT4fAazJkbfQ9HuXmjdNuIDtNrVzezN68cMN8bqXFbfBmogEV-LrTmolU1oPAsvLIYV7I/s1600-h/IMG_1170.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbSaOqRO6zzwqG2ZkezSSsU66Hv5xU5ixk55N7j9AH_ZAH4sxOJ1swP1gXQKBubbnsFKlKbsHT4fAazJkbfQ9HuXmjdNuIDtNrVzezN68cMN8bqXFbfBmogEV-LrTmolU1oPAsvLIYV7I/s320/IMG_1170.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5096036491396529010" border="0" /></a>4u 39 minuten en 36 seconden na het startschot, kwam den deze vermoeid en zeer blij dat hij er was over de eindstreep. De nederlander had ik me nog achter me weten houden en zo kon ik beslag leggen op een 64ste plaats van de individu's, 79ste als je de trio's meetelt. Door het zware parcours werd de vooropgestelde grens op 4u 55 gelegd, en met 4u 40 ben ik in m'n opzet geslaagd. Mijn tweede halve van het seizoen werd met succes afgewerkt. Nu volgen drie weken vakantie in de mediterane zon, en dan nog drie kwartjes om het seizoen af te sluiten. Misschien dat er nog aan het einde van het jaar een marathon volgt, en sowiezoe gaan we ons voor het volgende seizoen nog meer toeleggen op de langer afstand.<br /><br />Swim: 39min 42sec<br />Bike (+2wissels): 2u 23min 37sec<br />Run: 1u 36min 17sec<br />Total: 4u 39min 36sec<br /></div>Janhttp://www.blogger.com/profile/16108257591558815993noreply@blogger.com1