Het begint stilaan een traditie te worden, en het lijkt evident maar drie keer op rij aan de kwarttriatlon van Brugge meedoen is niet iedereen gegeven. Niet dat je daarvoor super moet presteren, maar je moet gewoon zien ingeschreven te raken. Op 31 maart, was het dan ook om 9u achter de PC kruipen en hopen dat je erbij bent. In minder dan een uur waren de 800 plaatsten volzet. Het leven is aan de rappe zeker.
Na de doop van twee jaar terug, het hoofddoel van vorig jaar, was deze wedstrijd dit jaar iets in belang gedaald. Doch, met de halve van Brasschaat in het vooruitzicht en het feit dat er weer heel wat supporters naar Brugge waren afgereisd was deze race wel meer dan zomaar een wedstrijd.
In vergelijking met vorige keren had ik mij in de PRO-groep ingeschreven, wat inhield dat ik in de eerste wave mocht starten en toch even de lijfgeur van Marino Van Hoenacker mocht waarnemen. Terwijl ik rustig aan Frank de wisselzone stond te omschrijven, konden we al in het water. Voor ik me goed en wel aan de startlijn bevond, kon de burgemeester zich niet bedwingen en werd het startsein gegeven. Al ploeterend en zoekend naar het juiste knopke van mjn hartslagmeter, werden de eerste meters afgelegd. Daar we met een grote groep van gelijkwaardig zwemniveau aan de start stonden, verzeilde ik al snel in de buik van het peleton.
Na de doop van twee jaar terug, het hoofddoel van vorig jaar, was deze wedstrijd dit jaar iets in belang gedaald. Doch, met de halve van Brasschaat in het vooruitzicht en het feit dat er weer heel wat supporters naar Brugge waren afgereisd was deze race wel meer dan zomaar een wedstrijd.
In vergelijking met vorige keren had ik mij in de PRO-groep ingeschreven, wat inhield dat ik in de eerste wave mocht starten en toch even de lijfgeur van Marino Van Hoenacker mocht waarnemen. Terwijl ik rustig aan Frank de wisselzone stond te omschrijven, konden we al in het water. Voor ik me goed en wel aan de startlijn bevond, kon de burgemeester zich niet bedwingen en werd het startsein gegeven. Al ploeterend en zoekend naar het juiste knopke van mjn hartslagmeter, werden de eerste meters afgelegd. Daar we met een grote groep van gelijkwaardig zwemniveau aan de start stonden, verzeilde ik al snel in de buik van het peleton.Een dikke buik met veel te veel duwen, trekken en stampen als gevolg. Vooral lichte schermutzelingen, maar die voet tegen mijn ribben heb ik zelfs nog tijdens het fietsen gevoeld, en die bewuste houdgreep op mijn linkerearm, bracht mij kortelings op het idee om de schuldige serieus terug te pakken. Braaf als ik ben, heb ik dat maar gelaten. 14 min en 21 seconden na het geklungel van de burgemeester, en al stevig omringd door de roze badmusten van de eerste vrouwen die 2 minuten later waren gestart, kon ik mij uit het water heffen, een lichte kramp in de bil doorstaan en mij via de matten, het tunneltje, het verliezen en oprapen van zwembril en zwemmuts en in de wisselzone mijn klaarmaken voor het fietsgedeelte.
Daar het zwemmen nog in de met zon overgoten reitjes plaatsvond, begon het al vrij snel te regenen tijdens het fietsen. Dat in samengang met een stevig windje en het feit dat ik na wat posities te winnen er maar collega's voorbij reden maakte het er niet echt gezelliger op. Na vijf kilometer reed ook Frank met supersoniche helm mij als een stoomtrein voorbij. Frank zou later nog in het wiel van Pardaens geraken en na een sterke looptijd nog knap 16de worden. Ondertussen bleef ik verder stoempen. Net zoals in Sint-Laureins kwam ik de tweede helft van de fietsproef beter voor de dag. Ik begon nu terug wat plaatsten goed te maken en zat met een beter gevoel op de fiets. Uiteindelijk reed ik maar één minuutje sneller als vorig jaar over, misschien dat de weersomstandigheden en de anderer trainingsaanpak daar voor iets tussenzitten.
Op de wissel verlies ik normalerwijze nogal veel tijd, maar deze keer stond ik geboekt met de 31ste wisseltijd en won ik zo al direct bijna 1.5min ten opzichte van vorig jaar. Het lopen kon worden ingezet en ik voelde dat mijn schoen niet echt goed vastzat.
Van die loszittende schoen heb ik amper problemen van ondervonden, het verslikken in mijn eerste drankje veroorzaakte meer last. Zoals je weet is Brugge en historische stad, en liggen er dus bijgevolg dus quasi overal keikopjes. Lekker glad door de regen en ideaal om met natte loopschoenen over te dokkeren. De grip werd regelmatig verloren en echt aangenaam lopen kon je dat dus niet noemen. Desondanks kon ik mijn gekende tempo ontwikkelen. Rond de 15 per uur, wat dan resulteert in een looptijd van rond de 40 min over 10km. Ondertussen had ik nog eens de eer om Marino van naderbij te ruiken, en werd ik door de supporters warm onthaald bij mijn aankomst.
Ook voor deze wedstrijd werden er doelen opgesteld. Als eerste en voornaamste was het beter doen als vorig jaar. Ten tweede zou een tijd onder de 2u 10 mooi zijn, richting 2u 05 zou ideaal zijn. Op voorhand had ik bepaald dat ik met een 15 minuutjes zwemmen, 1u 10 fietsen en 40 min lopen en de wissels de grens van 2u 10 zou kunnen halen, en met 2u 09min 13 sec en de tussentijden hier onder aangegeven bleek mijn voorspeling goed te kloppen. In mijn binnenste had ik wel een scherpere tijd verwacht, maar ik denk dat het weer daar wel voor iets tussenzat. Bovendien wordt er deze seizoensheflt vooral gewerkt naar de halve van Braschaat, een trianingsaanpak met meer nadruk op uithouding dan op snelheid en intensiteit. Desondanks hebben we nog maar eens beter gedaan dan vorige keer, en blijven we dus progressie maken. De einduitslag is wel iets slechter dan vorig jaar daar er deze editie een vrij sterk deelnemersveld aan de start stond. Als 53ste op 90 PRO's en 73ste over all mag ik niet ontevreden zijn en bovendien levert mij dat een voorlopige 18de plaats op in het 3athlon.be Niet-stayer circuit.
Swim: 14 min 21sec
Daar het zwemmen nog in de met zon overgoten reitjes plaatsvond, begon het al vrij snel te regenen tijdens het fietsen. Dat in samengang met een stevig windje en het feit dat ik na wat posities te winnen er maar collega's voorbij reden maakte het er niet echt gezelliger op. Na vijf kilometer reed ook Frank met supersoniche helm mij als een stoomtrein voorbij. Frank zou later nog in het wiel van Pardaens geraken en na een sterke looptijd nog knap 16de worden. Ondertussen bleef ik verder stoempen. Net zoals in Sint-Laureins kwam ik de tweede helft van de fietsproef beter voor de dag. Ik begon nu terug wat plaatsten goed te maken en zat met een beter gevoel op de fiets. Uiteindelijk reed ik maar één minuutje sneller als vorig jaar over, misschien dat de weersomstandigheden en de anderer trainingsaanpak daar voor iets tussenzitten.
Op de wissel verlies ik normalerwijze nogal veel tijd, maar deze keer stond ik geboekt met de 31ste wisseltijd en won ik zo al direct bijna 1.5min ten opzichte van vorig jaar. Het lopen kon worden ingezet en ik voelde dat mijn schoen niet echt goed vastzat.
Van die loszittende schoen heb ik amper problemen van ondervonden, het verslikken in mijn eerste drankje veroorzaakte meer last. Zoals je weet is Brugge en historische stad, en liggen er dus bijgevolg dus quasi overal keikopjes. Lekker glad door de regen en ideaal om met natte loopschoenen over te dokkeren. De grip werd regelmatig verloren en echt aangenaam lopen kon je dat dus niet noemen. Desondanks kon ik mijn gekende tempo ontwikkelen. Rond de 15 per uur, wat dan resulteert in een looptijd van rond de 40 min over 10km. Ondertussen had ik nog eens de eer om Marino van naderbij te ruiken, en werd ik door de supporters warm onthaald bij mijn aankomst.Ook voor deze wedstrijd werden er doelen opgesteld. Als eerste en voornaamste was het beter doen als vorig jaar. Ten tweede zou een tijd onder de 2u 10 mooi zijn, richting 2u 05 zou ideaal zijn. Op voorhand had ik bepaald dat ik met een 15 minuutjes zwemmen, 1u 10 fietsen en 40 min lopen en de wissels de grens van 2u 10 zou kunnen halen, en met 2u 09min 13 sec en de tussentijden hier onder aangegeven bleek mijn voorspeling goed te kloppen. In mijn binnenste had ik wel een scherpere tijd verwacht, maar ik denk dat het weer daar wel voor iets tussenzat. Bovendien wordt er deze seizoensheflt vooral gewerkt naar de halve van Braschaat, een trianingsaanpak met meer nadruk op uithouding dan op snelheid en intensiteit. Desondanks hebben we nog maar eens beter gedaan dan vorige keer, en blijven we dus progressie maken. De einduitslag is wel iets slechter dan vorig jaar daar er deze editie een vrij sterk deelnemersveld aan de start stond. Als 53ste op 90 PRO's en 73ste over all mag ik niet ontevreden zijn en bovendien levert mij dat een voorlopige 18de plaats op in het 3athlon.be Niet-stayer circuit.
Swim: 14 min 21sec
Wissel 1: 2 min 24 sec
Bike: 1u 11 min 44 sec
Wissel 2: 0 min 57sec
Geen opmerkingen:
Een reactie posten