dinsdag 17 juli 2007

Hageland Power Triatlon

Vorige zondag was het weer zover, tijd voor de vijfde wedstrijd van het seizoen. Ditmaal de derde van Aarschot. Een goei 2km zwemmen, gevolgd door 60km fietsen op glooiend parcours en daar dan nog een 15km loop aan vastgeplakt.

De zwemlocatie was voor mij geen onbekend terrein. Het meer van Rotselaar was namelijk het doopwater voor mijn ironman wetsuit, ondertussen al zo'n 2.5 jaar geleden. Ook daarna ben ik samen met Brecht nog regelmatig naar Rotselaar afgezakt om ons aldaar voor te bereiden op onze echte triatlondoop, de kwart van Brugge. Nu, een goei twee jaar later, sta je daar dan terug. Tesamen met zo'n 300 andere zenuwachtige atleten te wachten op het strand, te wachten op het startshot voor de power triatlon van Aarschot.

Net zoals in Sint-Laureins was het ook hier een lopende, vliegende start. Na een aanloopstrook van 550m, moesten er nog twee ronden van 750m worden afgewerkt. Tussenin werd je verplicht om voor zo'n 20m over land te lopen en je daarna weer in het water te ploffen. Bij de eerste passage liep ik dan ook in volmaakte baywatch-stijl terug het water in en dook ik als een bezetene terug onder de waterspiegel. Iets te wild blijkbaar want mijn oh zo dierbaar brilleke had zich niet echt op deze impact voorzien. Gevolg, in de volgende meters af en toe moeten inhouden om het brilleke toch maar weer in goede en waterdichte positie te krijgen. De volgende keren heb ik het dan ook iets rustigers aangepakt. Na zo'n 35min, bevond ik mij in de wisselzone. Enkele minuten later minuten later liep ik als 49ste over de registratiemat en was ik klaar voor de 60km bollen, tevens klaar voor de foto van Caroline.

Na een aanloopstrook van een 12km langs de Demer, konden de drie plaatselijke ronden worden afgelegd. Het fietsen verliep vlot. Ik at, ik dronk, ik overwon de ene heuvel na de andere en haalde evenzeer de ene na de andere bij. Even was er paniek in de tent, toen ik bij de toch wel 10m kasseien, mijn enige volle drinkbus verloor. Gelukkig had de organisatie voorzien in een bevoorradingspost halverwege de plaatstelijke lus. Bij mijn tweede passage kon ik dan ook met sprekend gemak een bus water aannemen. Voor mijn volgende doortocht had ik enkele meters ervoor mijn waterbus weggesmeten wetende dat ik terug vers fris water kon aannemen. Ware het nu net dat voor mij de waterbusssen werden weggepikt door andere atleten en ik niets anders kon dan de door mij gehate Isostar drinkbus aan te nemen. Ter verduidelijking; ik verdraag Isostar niet zo bijster goed. Met een gemiddelde van 35.4 , kon ik met een 39ste fietstijd beslag leggen op een voorlopige 36ste stek.

Fiets weg, kousen en loopschoenen aan, petje op en weg ermee. Zo was ik vertrokken voor de drie plaatselijke, 5km lange ronden. De power triatlon zou geen power triatlon zijn, moesten de organisatoren niet hebben voorzien in een stevige kuitenbijter. Hoeveel procent hij was, ik weet het niet, maar stijl was hij allesinds. Over een korte afstand moesten we 30m hoger zien te geraken. Ondertussen had ik al hevig last van mijn maag, had ik mijn verloren drinkbus al weer kunnen recupereren, maar ditmaal mijn mogelijke redder, mijn motiliummeke verloren. Doorbijten en afzien was de boodschap. Naar het einde toe kwam ik er wat meer door, maar vele plaatsten had ik ondertussen al verloren. Met een 114de looptijd, en een gemiddelde van zo'n 12 per uur, zakte ik van plaats 36 naar 59. Als mijn sprint op het einde van iets betere kwaliteit was geweest, had ik nog op plek 58 beslag gelegd.
Met een tijd van 3u 31min en 07sec, kan ik achteraf alleen maar tevreden zijn. Mijn doel was onder de 3u 40 en dat is me dus gelukt. Het knaagt alleen een beetje dat het lopen zo tegenviel. De warmte, de drank, het parcours, de lichte knie-bezorgdheid en het moment van de dag zullen er wel voor iets hebben tussen gezeten waarom ik niet in de buurt van mijn 15 per uur gemiddeld kwam. Allesinds ik ben blij dat ik ben aangekomen, dat ik de punten voor het 3athlon.be circuit heb kunnen pakken en weer eens een wedstrijdje meer op het palmares kan schrijven.

Met een 9de plek voor Nick, een 22ste stek voor Busch (2de veteraan), een 31ste positie voor lange Johan, een 54ste ranking voor Christel (2de dame), een 78ste plaats voor Roel en een geslaagde doop voor Fortis de Vries, mogen we weer van een mooi collectief Hetric-resultaat spreken. Ook in de voorafgaande 1/8ste triatlon kon Hetric charmeren met een zilveren stek voor Paul Embrechts.

De cijfers: hier
Swim (+wissel): 37min 33sec
Bike (+wissel): 1u 39min 51sec
Run: 1u 13min 42sec
Total: 3u 31min 07sec

Foto's in het foto-album

4 opmerkingen:

Anoniem zei

oei, oei, oei... last van de maag bij't lopen is niet zo leuk... misschien de volgende keer minder heuvels eten en drinken? :-) binnenkort in Eupen kom ik zeker supporteren!!!

je liefste schoonzus x

Anoniem zei

dag jan,

je vader was weer eens fier op je. zijn opvoedingsproject met zijn tweede telg leek hem definitief geslaagd...karakter-karakter - karakter....

papa thei
( voor de intimi)

Anoniem zei

karakter, karakter karakter..... jawel van zijn moeder!!
grapje jan, we zijn allebei heel fier op jou, doe zo maar verder en laat je nooit meer afleiden door éne die persé jou nog wil kloppen op de eindstreep !!

Roos

Jan zei

Bizzy Lizzy,

De ene heuvel smaakt al wat beter dan de andere, en eerlijk gezegd die van Aarschot smaakten wel, hopelijk zijn die van Eupen even lekker. Allesinds tot dan, en wie weet tot in Kappele-op-den-Bos