Een dikke twee weken heb ik kunnen genieten van de corsicaanse geneugten. De zon, de lichtblauwe hemel, de azuurblauwe zee met z’n krachtige golven, de bergen met diep daarin verscholen de diepblauwe meren, de charme van de kleine stadjes en haventjes…. Veel meer heeft een mens niet nodig.
Goed uitgerust en een klein beetje minder bleek (de mediterrane zon heeft amper invloed gehad op mijn neger-gehalte) stond ik zondag aan de start in de kwarttriatlon van Viersel. Het menu van de dag…. 1500m zwemmen in het Netekanaal, 3 ronden fietsen goed voor 40km en een 10km lopen verdeeld over twee rondjes.
Terwijl Frank nog heftig bezig was zijn armpits weelderig met J&J baby-olie in te smeren, stonden de mannen van Hetric wat gegroepeerd te wachten om het water in te gaan. Ondanks de 20.5 graden voelde het water fris aan, ik geloof dat mijn mediterrane ingesteldheid daar nog wel voor iets tussenzat. Na kort watertrappelen konden we van start. Zonder veel slag of stoot bevond ik mij redelijk vooraan met aan mijn rechterzijde de zwarte met wit gestreepte badmuts van PdG. Tijdens de eerste honderden meters zag ik hem tweemaal wegvallen voor zijn lekkend brilletje beter te positioneren, en na deze tweede terugval had ik het gevoel nog als enige achter een eerste grote groep aan te zitten. Het plonsen ging vrij vlot en na een goei 22min werd ik door een vriendelijke organisatorische arm uit het water getrokken. Er kon begonnen worden aan de fietsproef.
In de wisselzone, zag ik teamgenoot Dave nog de laatste hand leggen aan zijn T1, het gevoel dat ik een goede zwemproef had afgelegd verblijde mijn aangezicht. Bij het verlaten van de wisselzone zag ik een grote groep enkele honderden meters voor mij rijden, aanpikken was de boodschap, maar probleempjes bij het inklikken van de schoentjes en het feit dat ik gewoonweg niet beter kon, belette mij om van de luxe van een fietsgroep te profiteren. Anderhalve ronde reed ik geïsoleerd rond. Tussenin was Frank mij voorbijgeflitst en kon ik genieten van de vele toejuichingen langs de kant. Ik verzeilde in een groepje van drie dat lichtjes aangroeide en bij het einde van het fietsonderdeel uit een 10tal man bestond. Ondertussen, had ik al commentaar gekregen van de toen tweede dame in koers over het te traag inhalen mijnentwege. Effe het reglement erbij halen…. “een renner heeft 30 sec om een andere renner in te halen, van zodra het voorwiel van de snellere rijder het voorwiel van de tragere rijder passeert, dient de tragere renner zich te laten uitzakken tot op de reglementaire afstand van 7 meter”. Wees gerust jonge dame, mijn voorwiel was al lang voor het jouwe, ik zette u hierdoor puur uit goodwill uit de wind, de volgende keer zal ik enkel wat turbulentie veroorzaken.
Een talkpoederwolk stoof op bij het aansjorren van mijn loopschoenen. Al in de eerste kilometer werd ik bijgehaald door snelwandelaar Busch. Maar buiten wat enkelingen kon ik voor de rest mijn positie vrij goed handhaven. Bij het ingaan van de tweede ronde vernam ik van mijn trouwste supporter dat PdG als een sneltrein aan het lopen was en reeds op een 100m was genaderd. Mentaal helpt zo’n nieuws wel en aangezien de benen nog wel wat wilden meewerken kon ik voorkomen dat de man uit Ekeren mijn positie kon afsnoepen. Het versnellen leidde er zelfs toe dat ik Dave met de witte pet in het vizier kreeg. Een beter mikpunt kan je je niet indenken. Langzamerhand werd zijn voorsprong kleiner en schoof ik enkele posities op. Rond kilometerpaal 8.5 had ik hem bij de lurven en leek Kristien Vleugels ook nog een haalbare kaart. Ik kon mijn snelheid aanhouden tot op het einde en kon zo als 38ste eindigen in het klassement.
Over het klassement gesproken, twee Hetricers dingden nadrukkelijk mee voor de overwinning. Met een tweede plaats voor de Fit-for-Life-man uit Lille en een derde plaats voor Tielense Paul, konden we twee mooie over-all podiumplaatsen versieren. Met dan nog eens de eerste twee plaatsen bij de dames en bovendien na een knallende loopprestatie, een eerste veteranenplaats voor gouden-gids/sponsor/ironman/man van Anne-Marie/Rudi, kan voorzitter Erik enkel tevreden zijn met de goede collectieve prestatie en geraakt Rudi stilaan onder stoom voor Hawaï.
De cijferkes:
Swim: 22min 25sec
Bike (+2wissels): 1u 02min 22sec
Run: 38min 13sec
Totaal: 2u 03min 00sec
Goed uitgerust en een klein beetje minder bleek (de mediterrane zon heeft amper invloed gehad op mijn neger-gehalte) stond ik zondag aan de start in de kwarttriatlon van Viersel. Het menu van de dag…. 1500m zwemmen in het Netekanaal, 3 ronden fietsen goed voor 40km en een 10km lopen verdeeld over twee rondjes.Terwijl Frank nog heftig bezig was zijn armpits weelderig met J&J baby-olie in te smeren, stonden de mannen van Hetric wat gegroepeerd te wachten om het water in te gaan. Ondanks de 20.5 graden voelde het water fris aan, ik geloof dat mijn mediterrane ingesteldheid daar nog wel voor iets tussenzat. Na kort watertrappelen konden we van start. Zonder veel slag of stoot bevond ik mij redelijk vooraan met aan mijn rechterzijde de zwarte met wit gestreepte badmuts van PdG. Tijdens de eerste honderden meters zag ik hem tweemaal wegvallen voor zijn lekkend brilletje beter te positioneren, en na deze tweede terugval had ik het gevoel nog als enige achter een eerste grote groep aan te zitten. Het plonsen ging vrij vlot en na een goei 22min werd ik door een vriendelijke organisatorische arm uit het water getrokken. Er kon begonnen worden aan de fietsproef.
In de wisselzone, zag ik teamgenoot Dave nog de laatste hand leggen aan zijn T1, het gevoel dat ik een goede zwemproef had afgelegd verblijde mijn aangezicht. Bij het verlaten van de wisselzone zag ik een grote groep enkele honderden meters voor mij rijden, aanpikken was de boodschap, maar probleempjes bij het inklikken van de schoentjes en het feit dat ik gewoonweg niet beter kon, belette mij om van de luxe van een fietsgroep te profiteren. Anderhalve ronde reed ik geïsoleerd rond. Tussenin was Frank mij voorbijgeflitst en kon ik genieten van de vele toejuichingen langs de kant. Ik verzeilde in een groepje van drie dat lichtjes aangroeide en bij het einde van het fietsonderdeel uit een 10tal man bestond. Ondertussen, had ik al commentaar gekregen van de toen tweede dame in koers over het te traag inhalen mijnentwege. Effe het reglement erbij halen…. “een renner heeft 30 sec om een andere renner in te halen, van zodra het voorwiel van de snellere rijder het voorwiel van de tragere rijder passeert, dient de tragere renner zich te laten uitzakken tot op de reglementaire afstand van 7 meter”. Wees gerust jonge dame, mijn voorwiel was al lang voor het jouwe, ik zette u hierdoor puur uit goodwill uit de wind, de volgende keer zal ik enkel wat turbulentie veroorzaken.
Een talkpoederwolk stoof op bij het aansjorren van mijn loopschoenen. Al in de eerste kilometer werd ik bijgehaald door snelwandelaar Busch. Maar buiten wat enkelingen kon ik voor de rest mijn positie vrij goed handhaven. Bij het ingaan van de tweede ronde vernam ik van mijn trouwste supporter dat PdG als een sneltrein aan het lopen was en reeds op een 100m was genaderd. Mentaal helpt zo’n nieuws wel en aangezien de benen nog wel wat wilden meewerken kon ik voorkomen dat de man uit Ekeren mijn positie kon afsnoepen. Het versnellen leidde er zelfs toe dat ik Dave met de witte pet in het vizier kreeg. Een beter mikpunt kan je je niet indenken. Langzamerhand werd zijn voorsprong kleiner en schoof ik enkele posities op. Rond kilometerpaal 8.5 had ik hem bij de lurven en leek Kristien Vleugels ook nog een haalbare kaart. Ik kon mijn snelheid aanhouden tot op het einde en kon zo als 38ste eindigen in het klassement.
Over het klassement gesproken, twee Hetricers dingden nadrukkelijk mee voor de overwinning. Met een tweede plaats voor de Fit-for-Life-man uit Lille en een derde plaats voor Tielense Paul, konden we twee mooie over-all podiumplaatsen versieren. Met dan nog eens de eerste twee plaatsen bij de dames en bovendien na een knallende loopprestatie, een eerste veteranenplaats voor gouden-gids/sponsor/ironman/man van Anne-Marie/Rudi, kan voorzitter Erik enkel tevreden zijn met de goede collectieve prestatie en geraakt Rudi stilaan onder stoom voor Hawaï.
De cijferkes:
Swim: 22min 25sec
Bike (+2wissels): 1u 02min 22sec
Run: 38min 13sec
Totaal: 2u 03min 00sec
1 opmerking:
een niet te vergeten, Brecht die zijn triathlon seizoen startte in Viersel! Sommigen starten hun seizoen in Viersel, andere eindigen er hun seizoen.
Een reactie posten